Deze Sporter Heeft Voortijdig De Olympische Spelen Verlaten Om Haar Paard Te Redden. Dit Is Haar Ontroerende Verhaal
Het leven van sporters is alles behalve makkelijk. De competitie start niet op het moment dat het pistoolschot klinkt, maar al jaren daarvoor. Tijdens de trainingen wordt het lichaam tot het uiterste gedreven zodat in het uur van de waarheid binnen enkele minuten er een eind komt aan talloze uren van toewijding en afzien.
Verliezen hoort bij sport, maar sommige gebeurtenissen in het leven maken verliezen nog bitterder. Dit overkwam Nederlands kampioene dressuurrijden Adelinde Cornelissen, de discipline waarin mens en paard zich perfect moeten afstemmen op elkaar.
via diyhilfe.com
Adelinde Cornelissen heeft samen met haar trouwe paard Parzival talloze prijzen gewonnen. Beiden werden opgeroepen om mee te doen aan de Olympische Spelen in Rio.
Het noodlot sloeg toe op een belangrijk evenement tijdens de Olympische Spelen. Adelinde vertelde haar verhaal op Facebook.
De eerste dag verliep rustig: er waren geen problemen in het vliegtuig en Parzival had zich niet al te druk gemaakt.
De volgende ochtend kwam Alinde aan op het veld waar de training moest plaatsvinden. Om 05.00 uur groette ze haar trouwe vriend Parzival en merkte ze meteen op dat hij een opgezwollen gezicht had. De thermometer gaf aan dat hij hoge koorts had, wat leidde tot zorgen over de volgende dag waarop het dressuur zou plaatsvinden.
Dierenartsen stelden vast dat Parzival gestoken was door een insect en dat het gif door heel zijn lichaam was verspreid.
De artsen hadden hem veel vocht toegediend om ervoor te zorgen dat al het gif van het insect uit zijn lichaam zou gaan. Al op diezelfde dag nog ging het zienderogen beter met Parzival en ging hij snel vooruit. Hij was energiek terwijl de koorts langzaam zakte.
Adelinde dacht aan het welzijn van haar zeer gewaardeerde vriend, maar tegelijkertijd maakte zich ook zorgen om de dressuurproeven die aanstaande waren.
Adelinde vroeg de commissie om van beurt te wisselen met een teamgenoot zodat Parzival meer tijd had om bij te komen, maar haar verzoek werd afgewezen.
De volgende dag had Parzival geen koorts meer en liep hij geweldig zoals hem dat eigen was, maar een lichte opzwelling van het gezicht was er altijd nog.
De besluiteloosheid bij Adelinde werd zo erg dat het ondraaglijk werd. Het leek goed te gaan met Parzival, de wil om de strijd aan te gaan was er, maar de angst om het paard nog een keer bloot te stellen aan hoge stress werkte haar zwaar op het gemoed.
Het ongemakkelijke gevoel kwam ook voort uit het feit dat er geen reservekoppel was dat haar plaats in kon nemen en dat als zij zou afhaken het hele team in problemen kwam.
Uiteindelijk kwam Adelinde tot het definitieve besluit, namelijk verstek laten gaan bij de Olympische Spelen
Dat paard had haar al zo vaak zo blij gemaakt, haar altijd succes opgeleverd zonder haar ooit teleur te stellen. Dat hij zich zo sterk toonde tijdens zijn herstel getuigt van zijn sterke en koppige karakter. Om koste wat kost mee te doen aan die wedstrijd zou een egoïstische keuze zijn geweest; de mogelijkheid op goud winnen boven het welzijn van het paard te stellen.
Adelinde heeft het strijdtoneel en haar tegenstanders achter zich gelaten, in de teleurstelling dat zij niet met hen de strijd aan kon binden. Maar wel trots op het maken van de juiste keuze door de de gezondheid van teamgenoot Parzival voorop te stellen.
