Ze weet dat haar dochter het niet zal overleven, maar ze draagt de zwangerschap uit om andere kinderen te redden
Het moment van de zwangerschap is geweldig. Aanstaande ouders bereiden zich in alles voor voordat de nieuwe aanwinst de wereld betreedt en kunnen niet wachten om hem of haar te leren kennen. Moeders bouwen meteen een heel sterke band op met hun kind en doen er alles aan zodat alles tijdens de 9 maanden zwangerschap zo goed mogelijk verloopt.
Een baby in je buik voelen is iets bijzonders en unieks en je fantaseert over de periode die zal volgen. De groei, samen spelen, reizen om de wereld te ontdekken, maar je denkt nooit dat dit nooit zou kunnen gebeuren. En in plaats daarvan is het precies de situatie waarin het paar zich bevond dat in het middelpunt van dit verhaal staat. Twee jonge ouders die een zeer tragische periode in hun leven doormaakten en een ingewikkelde beslissing moesten nemen.
via Metro
Het verhaal speelde zich af in Tennessee, Verenigde Staten, waar een moeder genaamd Krysta Davis en haar partner Derek Lovett zwanger waren. Op slechts 23-jarige leeftijd was de vrouw opgetogen bij het idee haar eerste kind te verwelkomen, maar iets ging niet zoals ze had gehoopt.
Op slechts 18 weken zwangerschap en tijdens routinecontroles moesten de artsen het paar een trieste mededeling doen. Hun kleine Rylei Arcadia Diane Lovett had geen kans om te leven. Lijdend aan een zeldzame aandoening genaamd anencefalie, waarbij delen van de hersenen van de baby ontbreken, zou de baby het niet lang overleven na de bevalling. De vreugde van de twee veranderde in diepe wanhoop.
"Het was verschrikkelijk - bekende Krysta - we hadden al een miskraam gehad en het verliezen van onze dochter was vreselijk”.
Een situatie die nog erger werd toen ze samen met haar partner voor een keuze kwam te staan. De artsen vertelden hen dat ze moesten beslissen: de zwangerschap afbreken of uitdragen om de organen te kunnen doneren. Temidden van een enorm lijden, kozen de twee ervoor om door te gaan.
"We besloten door te gaan en ons kleine meisje op de wereld te zetten - zei de vrouw - we wilden dat geen enkele andere moeder zou voelen wat wij voelden. Toen Rylei werd geboren, was het ongelooflijk en de liefde voor haar was onmiddellijk, maar we wisten dat het niet lang zou duren."
Door orgaandonatie konden twee andere kleintjes echter overleven en hun ouders gelukkig maken. Zonder Rylei was dat niet mogelijk geweest: haar offer en dat van haar ouders was niet voor niets geweest.
Zonder het te beseffen, maakte dit kleine meisje een enorm gebaar van onbaatzuchtigheid, het enige en grootste van haar leven om duidelijke redenen, maar ontzettend belangrijk.
