Van dweil tot schoolbord: het verhaal van de lerares die begon als schoonmaakster
"Ik zou wel willen, maar het is te laat voor mij": hoe vaak heb je deze zin niet gehoord? Hoe vaak heb je het misschien zelf gezegd? Helaas is het waar dat er een bepaald "schema" van het leven is dat gevolgd moet worden en dat sommige dingen als het ware in een bepaalde leeftijdscategorie vallen. In werkelijkheid is dit meer een perceptie dan een absolute waarheid: het is mogelijk om tegen de stroom in te gaan en een diploma te halen op je 70e of je leven totaal te veranderen door aan de andere kant van de wereld te gaan wonen, zelfs als je al volwassen bent en een gezin hebt. Kortom, niets is onmogelijk, het is alleen ingewikkelder.
Maar als je vastberaden en resoluut bent zoals de hoofdpersoon van dit verhaal, zul je begrijpen dat het nooit te laat is om je dromen te volgen.
via G1.globo
Wallpaperflare - Not the actual photo
Roseli Kusster, 45 jaar, heeft besloten haar leven een andere wending te geven. De vrouw, geboren en getogen in Rancho Queimado, bracht hier 32 jaar door, totdat ze besloot dat ze meer wilde. Roseli stopte al op zeer jonge leeftijd met haar studie: ze verliet de school in de vierde klas en werkte al die jaren altijd als schoonmaakster.
Dus verhuisde ze naar een nieuwe stad, Florianópolis, met de bedoeling helemaal opnieuw te beginnen, een "tabula rasa", met een schone lei. Ze vond aanvankelijk werk bij een onderwijsinstelling die haar inhuurde om binnen het gebouw schoon te maken. Maar toen gebeurde er iets dat haar aan het denken zette.
Het keerpunt in haar leven was precies daar, tussen de schoolbanken.
Hippopx - Not the actual photo
Met de hulp van een schoolmedewerker werd ze aangemoedigd om haar studie af te maken en dus werd ze ingeschreven in het jeugd- en volwassenenonderwijs (EJA) en kon ze het lyceum afmaken via het nationale examen voor de certificering van vaardigheden van jongeren en volwassenen (Encceja ).
De vrouw kreeg dus de kans om naar de universiteit te gaan en een meer gespecialiseerde opleiding te volgen en dat is wat ze deed: ze werd opvoedster voor kinderen met speciale behoeften, aangemoedigd door het feit dat ze de moeder was van een 10-jarige zoon met autisme.
Uiteindelijk ging Roseli terug naar de school waar ze eerder moest schoonmaken en werd aangenomen als ondersteunend docent! Ze volgt momenteel twee studenten en doet speciaal onderwijs voor hen. "Die school verlaten als schoonmaakster en dan terugkeren als docent was een overwinning!”, vertelde de vrouw trots, voor het waarmaken van haar droom.
Alles is dus mogelijk, ongeacht onze afkomst en onze leeftijd, als je een droom hebt om te bekronen, probeer het: het is nooit te laat.
