De autistische zoon wil kunst studeren aan de universiteit: vader schrijft zich samen met hem in om hem niet alleen te laten
De relatie tussen vader en zoon kan uniek en speciaal zijn en kan een leven lang duren: in feite vertrouwen de meeste kinderen op hun vader voor steun en aanmoediging, ongeacht hun leeftijd. Deze onuitwisbare band wordt sterker door gedeelde ervaringen, zoals sport, hobby's of alledaagse activiteiten. Een goede vader kan zijn liefde en waarden overbrengen door quality time met zijn kind door te brengen en hem naar zijn meest constructieve passies te leiden.
via CBS
Ken Blahetka en zijn zoon Kevin delen een zeer vergelijkbare relatie met die zojuist beschreven, maar met een uniek aspect. Kevin is een enorme liefhebber van fotografie en houdt ervan om de schoonheid van natuurlijke elementen zoals bloemen en bomen vast te leggen, maar hij is autistisch en kan zich daarom moeilijk aanpassen aan nieuwe dingen. Met het oog op de universitaire toekomst van zijn zoon had Ken een vernieuwend idee. Hij wist dat het voor Kevin moeilijk zou zijn om fotografie- en kunstlessen te volgen zonder de nodige persoonlijke hulp.
Dus besloot Ken Kevin te helpen door zich samen met hem in te schrijven op het Joliet Junior College om elke donderdagavond samen naar de les te gaan. Hun academische avontuur begon in 2022 met een cursus pottenbakken: "Ik moest hetzelfde huiswerk maken als hij. Mijn studentenkaart ligt daar naast de zijne", aldus Ken. Lloyd Wassenar, de docent kunst, prees het gedrag van de andere studenten tegenover Kevin.
Hij zei dat hij aan het begin van de les de toestand van Kevin en het feit dat hij autistisch was, had uitgelegd om de andere leerlingen de situatie van de jongen te laten begrijpen en meer solidariteit en begrip in de klas te creëren. Volgens Wassenar was hun ervaring voor iedereen emotioneel. Hij zag de band tussen vader en zoon en hoe ze elkaar steunden.
Het duo vader en zoon heeft ook hun werk geëxposeerd in de schoolgalerie en heeft een vriendschappelijke competitie, waarbij Kevin een grapt over de beoordeling van zijn vader: “Het gaat goed, misschien!”
Ken zei dat hij de ervaring om met zijn zoon naar de klas te gaan als "ongelooflijk" beschouwt en dat het hen motiveerde om de komende jaren kunstlessen te blijven volgen. Ook adviseerde hij ouders van kinderen met autisme om deze reis met het kind te maken, omdat het de moeite waard is. "We zullen blijven zien waar deze avonturen ons brengen," merkte Ken op.
Hun ervaring laat zien dat we met liefde, geduld en toewijding obstakels kunnen overwinnen en samen geweldige dingen kunnen bereiken.
