Pizzabezorger redt een 3-jarig meisje van de vrieskou
Er kan van alles gebeuren tijdens het werk, dat hoort erbij. De ene dag verlopen je taken “soepel" en probleemloos, de andere dag worstel je met verbindingsproblemen, zelfs met apparaten die niet elektronisch zijn: als er iets mis moet gaan, doet het dat gewoon en "overstijgt het bijna het mogelijke". Het zijn echter gewoon "slechte dagen", terwijl de meeste werkdagen routine worden zonder noemenswaardig te zijn.
We garanderen dat wat er met de hoofdpersoon van dit verhaal is gebeurd, een unieke gebeurtenis is die nauwelijks twee keer in je leven kan gebeuren.
via Youtube
twentysixcats/Flickr - Not the actual photo
Het gebeurde allemaal binnen een paar uur. Op een koude, natte avond in Michigan slaagde een 3-jarig meisje er op de een of andere manier in haar kamer uit te glippen en vond toen haar weg rechtstreeks naar de straat. Het kleine meisje liep rond op de parkeerterreinen van Grand Rapids, nieuwsgierig naar wie weet wat. Haar ouders hadden niets gemerkt.
Het meisje ging bang en vooral koud verder: ze droeg alleen een T-shirt, haar luier en een paar korte sokken.
Gelukkig was een man aan het werk en zag hij die "abnormale" aanwezigheid vanuit zijn ooghoeken.
Gabe Botello was pizza's aan het bezorgen in die buurt en had net een "bezorging" voltooid met zijn auto. Slechts heel even dacht hij het silhouet te zien van een kind die in het donker over straat kroop.
Dus, als een goede vader van 7 kinderen, was hij gealarmeerd en besloot hij die ongebruikelijke omstandigheid te onderzoeken door zijn werk onmiddellijk te onderbreken. En gelukkig maar.
Hij vond het kleine meisje in de buurt van een fabriek aan de overkant van de straat, gehurkt tussen twee betonnen muren op een laadperron.
Hij pakte het meisje meteen op door het in zijn sweatshirt te wikkelen en het vervolgens in de auto te zetten en haar een beetje water te laten drinken. Hij had haar zachtjes gemasseerd om haar te troosten: het kleine meisje was uitgeput, bang en onbedekt. Het ging echter goed met haar.
De man had daarom contact opgenomen met zowel de gezondheidszorg als de politie. Binnen korte tijd waren de agenten erin geslaagd het huis van het kleine meisje te traceren en het lieve “poppetje” terug te geven in de armen van haar nietsvermoedende moeder die niets had opgemerkt omdat ze sliep en ervan overtuigd was dat haar dochter hetzelfde deed.
Het was een onaangename episode die gelukkig geen ernstige gevolgen had. Gabe drong erop aan om niet "veroordelend" te zijn tegenover die moeder, maar eerder begripvol: "kinderen zijn snel en luisteren niet altijd, het belangrijkste is dat het nu goed gaat met de kleine".
Wijze woorden van een heldhaftige man die de juiste keuze maakte door een last op zich te nemen die "niet van hem was". Wat denk jij ervan?
