Vader schrijft zich in op de universiteit om zijn autistische zoon te ondersteunen: ze studeren allebei af
Het is de taak van een ouder om zijn kinderen gedurende het grootste deel van hun leven op te voeden en te ondersteunen, het is daarom belangrijk om ze niet alleen regels en voorbeelden te geven om na te volgen, maar ook om ze te laten begrijpen dat we aan hun kant staan, dat we ze steunen bij hun keuzes, dat we er zijn om ze te helpen op hun reis om ze zo vreedzaam mogelijk te laten leven. Sommige kinderen hebben meer speciale aandacht nodig, zoals de hoofdrolspeler in dit verhaal.
Zijn vader heeft een ongelooflijke gevoeligheid getoond door een werkelijk uniek en prachtig gebaar te maken.
via Culturacolectiva
Luís Felipe Soares, 47 jaar, is de vader van Lucas Weberling, een jonge man bij wie het syndroom van Asperger is vastgesteld: een “hoogfunctionerende” vorm van autisme. Helaas had de toestand van Lucas de jongen verschillende negatieve ervaringen opgeleverd: hij werd verschillende keren gepest toen hij naar de lagere en middelbare school ging.
Maar Lucas koesterde een sterk verlangen: hij wilde net als zijn moeder strafrechtadvocaat worden. Zo had hij de wens geuit om naar de universiteit te gaan om te studeren en de eerste kwalificatie te behalen die nodig is om dat beroep uit te oefenen.
Luis was duidelijk trots en enthousiast over de keuze van zijn zoon, maar hij maakte zich ook grote zorgen over de integratie van de jongen in de universitaire omgeving. Dus kwam hij met een vreemd, bijna "gek" idee, maar het zou kunnen werken, het zou een verschil kunnen maken voor Lucas.
Luìs, industrieel technicus, schreef zich samen met zijn zoon in voor een rechtenstudie! Zijn plan was eenvoudig: hij zou Lucas vergezellen naar het klaslokaal en hem gezelschap houden, al was het maar voor een paar uur, om hem te laten wennen aan die nieuwe wereld die mogelijk vol valkuilen zit.
"Ik was erg zenuwachtig en angstig vanwege die nieuwe situatie, niet alleen vanwege de toestand van Lucas, maar ook om terug naar school te gaan: we waren erg ver van huis, we kenden de mensen of de buurt niet. In werkelijkheid was het Lucas zelf die me kalmeerde met zijn sereniteit. Mijn plan was om in de klas te blijven tot het vierde uur, de tijd die hij nodig heeft om te socialiseren, maar hij liet me niet gaan" - vertelde zijn vader.
Uiteindelijk, na veel studie en constante inspanning, zijn zowel vader als zoon afgestudeerd! Nu hoeven ze alleen maar het Bar-examen af te leggen en Lucas heeft verklaard dat hij het graag in het openbaar wil doen! De onzekerheden en angsten die zijn diversiteit met zich meebrengt, vormen zeker geen belemmering meer voor de jongen die meer dan ooit vastbesloten is om volgens wettelijke regels een verschil te maken in de wereld.
