Moeder kan amper rondkomen, maar ze geeft de merkkleding voor haar dochter niet op
Je zou alles doen voor je kinderen, vooral als we het over hun welzijn hebben. De behoeften van kinderen verschillen uiteraard naargelang hun leeftijd, maar we mogen bijvoorbeeld de wensen van kinderen niet verwarren met hun werkelijke behoeften.
Opofferingen maken zit in de inherente aard van het ouderschap en dat is oké. Het hangt allemaal af van de prioriteit die we geven en hoe we besluiten tijd en geld te besteden om ervoor te zorgen dat ze het beste in het leven hebben. De vrouw in dit verhaal heeft een heel uniek idee van wat prioriteiten zouden moeten zijn voor haar kleine meid en neemt een bepaalde levensstijl aan om deze na te streven.
via Legit
Carissa Spark is een moeder van een dochtertje, Lavinia, net zeven maanden oud; ze leeft van een staatssubsidie en worstelt om rond te komen. Het ongelooflijke is dat de vrouw ervoor kiest om het weinige geld dat ze overhoudt, zo'n 180 euro per week, uit te geven aan dure kleding voor haar kleine meisje. Geen gewone kleding, maar kleding van luxemerken zoals Louis Vuitton: "Ik zorg er altijd voor dat het Lavinia nooit aan iets ontbreekt, van eten natuurlijk, tot speelgoed. Ze heeft alles, ik was het die besloot alle materiële goederen op te geven om haar te verwennen”, verklaarde ze.
Carissa brengt echter niet alleen offers voor haar dochter en vooral om de aankoop van die peperdure kleren voor het kleine meisje te kunnen betalen: ze doet nog meer.
De vrouw geeft eten op. Ze geeft de voorkeur aan een ongezond maar erg goedkoop dieet, om genoeg geld te hebben om te "investeren" in de merkkleding van haar dochter: "Ik eet alleen soep uit blik en instant noedels, maar als ik in armoede zou moeten blijven leven om voor haar juwelen te kopen, zou ik dat waarschijnlijk doen”, zei hij. Toch moet ze op elke cent besparen om de rekeningen te kunnen betalen.
Het kleine meisje groeit, omdat ze heel klein is, continu en heel snel, en heeft daarom steeds nieuwe kleren in de juiste maat nodig. Maar deze moeten strikt van een merk zijn: "als ik de kleren die ik koop haar aantrek, raak ik ontroerd door hoe mooi het is. Het geeft me een goed gevoel. Voor mij is het het waard."
Misschien is er een verklaring voor het gedrag van de vrouw, dat, laten we eerlijk zijn, misschien een beetje "overdreven" lijkt.
De vrouw heeft geen goede band gehad met haar moeder: ze noemt haar kil en "afstandelijk". "We hadden helemaal geen band ondanks dat we moeder en dochter waren, we leken wel twee vreemden. Toen ik zwanger werd, zei ik tegen mezelf dat ik een andere moeder zou zijn dan de mijne, dat ik altijd een attente en aanwezige ouder zou zijn. Ik hoop alleen dat als mijn dochter terugkijkt op de oude familiefoto's, ze alles zal waarderen wat ik voor haar heb gedaan."
Na haar uitspraken op sociale media stonden veel ouders versteld van haar woorden: "als moeder van drie dochters is dit een van de meest belachelijke en absurde uitingen van hoe je een slechte ouder kunt zijn die ik ooit heb gezien", aldus een gebruiker; “ik heb kinderen prima zien opgroeien zonder merkkleding, ik weet zeker dat kinderen die helemaal niet nodig hebben", voegde een ander eraan toe. Er zijn echter ook mensen die de kant van Carissa hebben gekozen. Een gebruiker schreef: "Carissa geneest haar 'innerlijke kind' door te proberen de moeder te worden die ze nooit heeft gehad en altijd al wilde hebben."
Wat vind jij van dit verrassende verhaal?
