Hij werkt in een bar en klaagt over het lawaai van een kind: de moeder snoert hem de mond
In het dagelijks leven zijn we betrokken bij vele micro-realiteiten: tijdens onze routine komen we vaak in contact met mensen en sommige hiervan zijn slechts simpele kennissen voor ons.
In de regel vereist burgerlijk gedrag altijd respect voor degenen die tegenover je staan wanneer je ermee omgaat. Er kunnen zich echter situaties en gebeurtenissen voordoen die tegenstrijdige meningen kunnen genereren en kunnen escaleren tot echte conflicten. Dit is precies het geval in de kern van het verhaal dat we je gaan vertellen.
via Mumsnet
Een moeder moest een onaangename conflictervaring meemaken. De vrouw was in een café en zat gewoon te ontbijten met haar zoon. Na een paar minuten merkte ze reacties op van pure ergernis en irritatie van een man die niet ver van hen beiden zat.
Het was behoorlijk druk in het café gezien het vroege uur: het was een komen en gaan van mensen die ontbeten en daarna naar hun werk gingen. De drukte binnen was dan ook onvermijdelijk en zeker terecht: we hebben het nog steeds over een openbare plek die een dienst aanbiedt en dat kan alleen maar voor drukte zorgen.
De man, netjes gekleed, was bezig met een werkvergadering die hij via zijn laptop en koptelefoon hield. Toch was de moeder er zeker van dat er iets mis was en dat die persoon iets tegen haar had.
Andrea Piacquadio/Pexels - Not the actual photo
De man hief namelijk vaak zijn hoofd op van zijn laptop en keek de vrouw zichtbaar geïrriteerd aan. Af en toe rolde hij zelfs met zijn ogen en snoof luid. De moeder vermoedde dus dat de man zich kon ergeren aan de geluiden die haar kleintje veroorzaakte: het kind speelde en neuriede vrolijk, maar zonder te schreeuwen en maakte in ieder geval niet meer lawaai dan enig ander koppel dat aan het kletsen was. Uiteindelijk confronteerde de vrouw, die genoeg had van de flagrante gebaren van teleurstelling van de man, hem ermee: “Luister, als u boos op ons bent, zal ik u erop wijzen dat u in een bar bent en niet op een kantoor".
De woedende man sprong zonder tegenspraak op en liep weg op zoek naar een vrije tafel die verder weg was van die chaotische situatie. Maar hij had geen geluk: hij moest al snel naar zijn oude stoel terugkeren en staarde de moeder aan met ogen vol minachting.
Zeker, de verspreiding van werken op afstand heeft een "alternatieve werkrealiteit" gecreëerd, waardoor werknemers meer vrijheid hebben over "waar" ze kunnen werken, maar kan dit naar jouw mening dergelijk gedrag rechtvaardigen?
