Deze vrouw is het zat om te solliciteren en te horen krijgen dat ze niet kan werken omdat ze moeder is
Moeder worden is een van de meest opwindende ervaringen in het leven van een vrouw: velen dromen er van om een gezin te stichten en als dat lukt, zijn ze in de wolken. Er is echter een schaduw in deze mooie ervaring, sommige aspecten van het leven van een vrouw zijn namelijk moeilijker onder ogen te zien, alsof moeder worden betekent dat ze zich uitsluitend aan haar kinderen wijd.
In feite hebben veel vrouwen moeite om een baan te vinden na de geboorte van een kind, omdat veel ondernemers ervan overtuigd zijn dat het moederschap een "last" is voor de carrière van een vrouw: kinderen zijn kwetsbaar en kunnen ziek worden, dus dit zou zich vertalen in talrijke afwezigheden op de werkplaats.
via Alfemminile
Nicole Grassi, een jonge 26-jarige moeder, weet er alles van: de geboorte van haar dochter heeft haar enorm veel vreugde gegeven, maar het begint bijna een "obstakel" te worden. Sinds ze moeder is, heeft ze namelijk geen baan kunnen vinden. De jonge vrouw nam deel aan talloze sollicitaties en kwam bijna altijd voor hetzelfde scenario te staan. Het gesprek met de personeelsmanager begint heel goed, maar als ze ontdekken dat ze moeder is van een eenjarig meisje, beginnen er veel twijfels te rijzen over de angst dat ze misschien te veel afwezig zal zijn op de werkvloer.
Nicole was deze situatie beu en besloot zich tot Facebook te wenden voor hulp: “Hallo allemaal, mijn naam is Nicole, ik ben een jonge moeder van een anderhalf jaar oud meisje. Ik ben op zoek naar een baan, ik heb veel sollicitaties gehad, maar zodra ze horen dat ik een moeder ben, trekken ze zich terug", schreef ze in een post waarin ze zei dat ze alleen een eerlijke baan wil waarmee ze haar gezin kan onderhouden.
“Als ze tijdens gesprekken dit detail ontdekken, stoppen ze me meteen: "En als het kind ziek wordt, hoe doe je dat dan?”, vragen ze. "Als ze ziek wordt, is haar vader er”, maar het antwoord is nooit overtuigend genoeg", legde ze uit. Hoewel haar partner geen problemen heeft om het gezin te onderhouden, verlangt Nicole naar haar financiële onafhankelijkheid, maar helaas heeft ze nog steeds geen begripvolle werkgever kunnen vinden.
Haar post zorgde voor vele verschillende opmerkingen, de meeste waren uitingen van solidariteit en het delen van ervaringen van andere moeders in soortgelijke situaties, maar er was geen gebrek aan kritiek en verbijstering van degenen die zich probeerden te verplaatsen in de rol van werkgever.
Wat denk jij ervan? Is er een manier om alles met elkaar te combineren?
