Ze neemt haar 7-jarige zoon mee naar het damestoilet: "Ik ben bang om hem alleen naar het herentoilet te sturen"
Een kind zien opgroeien is een enorme vreugde. Als het ter wereld komt proberen we er alles aan te doen om het de liefde te geven die hij nodig heeft, hem een goed gevoel te geven en sterk en gezond te laten groeien als een rots. Maar hem zien opgroeien is ook een klein obstakel waar een mama of papa mee te maken krijgt. Wanneer we eraan gewend zijn om hem als klein, misschien kwetsbaar en afhankelijk van ouderlijke zorg te beschouwen, kan het heel triest zijn als dit niet meer het geval is, en wordt het een ietwat gecompliceerde levensfase om mee om te gaan.
Je kunt het risico lopen overbezorgd te worden en de angsten die voortvloeien uit deze veranderingen niet beter te kunnen beheersen. De moeder, hoofdrolspeelster van dit verhaal weet er alles van, die, bang om haar kind te laten gaan, misschien heeft overdreven door in sommige situaties te veel controle te hebben.
via Mumsnet
In een bericht op de website Mumsnet bracht de vrouw, die bewust anoniem bleef, een brede discussie op gang over het wel of niet alleen sturen van haar 7-jarige zoon naar openbare toiletten. "Als we niet thuis zijn en mijn kind naar de wc moet - schreef de auteur van de post - laat ik hem met me meekomen naar de damestoiletten. Eerst zei hij er niets over, maar nu begint hij te klagen en vraagt hij herhaaldelijk om naar die van de heren te kunnen". Ze houdt niet van het idee dat haar zoontje alleen naar de wc gaat, en daarom gaat ze het liefst met hem mee en houdt ze hem in de gaten.
De vrouw maakt zich zorgen over de mogelijke "gevaren" die een dergelijke actie zou kunnen verbergen. Daarom stelde ze het kind alleen tevreden op rustige plekken, waar de toiletten leeg of bijna leeg waren, om problemen te voorkomen.
"Ik probeer altijd eerlijk tegen hem te zijn - vervolgde ze - maar ik weet echt niet hoe ik mijn bezorgdheid aan hem kan uitleggen en de reden voor mijn weigering. Hij kan zelf naar de wc gaan, maar ik weet niet of hij in staat is om ongemakkelijke situaties aan te kunnen en ik ben bang dat iemand hem met kwade bedoelingen zal benaderen."
Rawpixel - Not the actual photo
De vele gebruikers die haar verhaal hebben gelezen en besloten hebben een reactie achter te laten, hebben verklaard het totaal oneens te zijn met haar manier van doen. "Is het tijd om hem alleen te laten gaan, of wil je wachten tot hij 18 wordt?"; "Begin er af en toe mee en als je het niet zeker weet, blijf dan buiten de deur staan, je kunt hem horen als er iets mis is"; "Je moet er even aan wennen, straks kan het niet meer in het damestoilet, het is goed dat hij het leert". En nog veel meer soortgelijke overwegingen of in ieder geval ter ondersteuning van een grotere zelfstandigheid van het kind.
De zorgen van een ouder zijn talrijk en sommige daarvan zijn terecht, maar het is noodzakelijk om ruimte te laten voor de kinderen en ze alle mogelijke ervaringen te laten opdoen, terwijl ze aan hun zijde blijven.
Had jij ook een bepaalde angst toen je kinderen groter begonnen te worden?
