"Mijn 2-jarige wilde een jurk dragen naar onze bruiloft en we lieten hem dat toe”
Kinderen zijn, zoals we weten, het embleem van puurheid en spontaniteit: ze weten niet wat goed of fout is, mooi of lelijk, mannelijk of vrouwelijk. Ze volgen hun intuïtie en zijn tevreden, ze accepteren alle vormen van diversiteit zonder enig vooroordeel en in volledige authenticiteit. Om deze reden, toen Joanna Miluzzo zag dat haar twee jaar oude zoon een ongewoon - maar onschuldig - verzoek deed voor haar trouwdag met zijn vader Najee, besloot ze hem tevreden te stellen. De kleine wilde geen pak dragen voor de bruiloft van zijn moeder, noch een Schotse kilt: hij wilde een blauwe jurk met een tule rok.
via Globalnews
"Hij bewonderde zijn kleine zusjes van 6 en 7 jaar oud en hij was gefascineerd door hun bruidsmeisjesjurken, dus hij wilde er ook een", zegt de 39-jarige Joanna. "In het begin was ik aarzelend: ik maakte me zorgen over wat hij zou denken als hij ouder was, maar uiteindelijk zal zijn wat zal zijn. Hij kan ofwel in verlegenheid gebracht lachen naast zijn vriendin of trots zijn jurk bewonderen naast zijn partner: het belangrijkste is dat hij gelukkig is".
Joanna weet hoe belangrijk het is om je kinderen op te voeden met zelfrespect en hun eigen persoonlijkheid, dus laat ze alle drie haar kinderen zelf beslissen wat ze dragen: "Ik wil dat ze zelfverzekerd zijn en zich ervan bewust zijn dat de enige mening die ertoe doet, hun eigen mening is", zei ze.
Op de dag van de bruiloft hielp de vader van Najee de jongen in zijn jurk van kant en tule en beiden straalden: "Er zijn niet veel mannen die hun zoon een jurk helpen aantrekken. Het was een mooi moment tussen vader en zoon," herinnerde Joanna zich. Helaas heeft niet iedereen het initiatief van de ouders op sociale media toegejuicht.
"De meeste mensen accepteerden de stijl van mijn zoon gewillig, anderen minder. Ik wil deze mensen wat advies geven: wees een goed rolmodel voor je kinderen, voor de kinderen van je vrienden, voor je kleinkinderen. Wees aardig. Laat kinderen kind zijn. Laat ze zichzelf uiten, leer ze vriendelijkheid en leer ze over verschillende families en levensstijlen. Houd van ze om wie ze zijn en hoe ze zichzelf willen uiten. Onderdruk niet wie ze zijn en weerhoud ze er niet van geaccepteerd te worden door de samenleving," zei Joanna.
Woorden die je aan het denken zetten, nietwaar?
