7-jarige stiefdochter noemt haar “mama” maar ze voelt zich ongemakkelijk: “Het spijt me maar ik ben je moeder niet”
Velen zullen het erover eens zijn dat een adoptieouder net zo speciaal, zo niet meer, kan zijn dan een biologische ouder. Er is namelijk geen echt verschil in genegenheid en zorg: er is niets dat een adoptieouder zijn "stiefkind" niet kan bieden. Natuurlijk zijn deze situaties niet altijd rooskleurig en de hoofdpersoon van dit verhaal moest zichzelf ter discussie stellen, nadat ze de dochter van haar man had geantwoord dat ze niet "mama" genoemd wilde worden. Maar laten we bij het begin beginnen…
via Reddit
Een vrouw wendde zich tot Reddit-gebruikers om erachter te komen of ze het bij het verkeerde eind had toen ze haar 7-jarige "stiefdochter" vertelde haar niet "mama” te noemen. De vrouw legde de context van de episode duidelijk uit: zij en haar man hebben elkaar ongeveer 6 jaar geleden ontmoet en zijn momenteel 2 jaar getrouwd. De man had een dochter uit een eerder huwelijk; helaas had hij ontdekt dat zijn ex hem bedroog en had hij geen andere oplossing gevonden dan scheiden. Het meisje, dat nu 7 jaar oud is, heeft altijd bij haar vader en zijn nieuwe partner gewoond sinds ze 1 jaar oud was. De vrouw benadrukte ook dat het kind praktisch geen contact heeft met haar biologische moeder, die altijd op reis is en niet erg hecht is met haar dochter. Kortom, zoals je gemakkelijk uit het verhaal kunt raden, is de tweede vrouw van de man de persoon die voor het meisje het meest op een moeder lijkt.
De vrouw zei dat ze het feit dat het kind geen moederfiguur heeft, heel erg vindt, en daarom heeft ze altijd hard gewerkt om er voor haar te zijn. Hij nam haar bijvoorbeeld vaak mee uit of om “meisjesdingen” te doen omdat haar biologische moeder daar nooit voor beschikbaar was.
“Ze noemde me altijd bij mijn naam, maar toen we laatst aan tafel zaten voor het avondeten, noemde ze me mama en dat klonk niet goed, ik voelde me er ongemakkelijk bij", schreef ze op het Reddit-forum.
Het antwoord van de vrouw was verbluffend: "Het spijt me, maar ik ben je moeder niet en je kunt me zo niet noemen lieverd”. Het was niet gemakkelijk voor het kleine meisje om zo afgewezen te worden, vooral niet nadat ze al “in de steek gelaten” was door haar biologische moeder. De echtgenoot van de vrouw was woedend op haar: “Hij vertelde me dat ze zich op haar gemak voelt en zich met me verbonden voelt om me mama te noemen en dat ik me daardoor speciaal moet voelen." Maar de vrouw voelt zich ongemakkelijk omdat ze beweert dat de biologische moeder van het kind nog leeft en vindt dat het niet juist is om een rol op zich te nemen die niet de hare is.
Reddit-gebruikers kozen deze keer niet haar kant en benadrukten het feit dat het kleine meisje nu te maken zal krijgen met weer een ander trauma veroorzaakt door zo'n wrede afwijzing. Wat denk jij ervan?
