Ze verbieden de vader en de baby om naar huis te vliegen: een vriendelijke weduwe neemt ze in huis
Ouder zijn betekent verantwoordelijkheden hebben ten opzichte van je kinderen, hen beschermen en hen bijstaan in alles wat ze nodig hebben. Kleine kinderen zijn een vreugde maar ook een zorg: veel dingen zijn voor hen uitgesloten, zoals bijvoorbeeld het vliegtuig nemen. De hoofdpersoon van dit verhaal weet er alles van, een man die naar een andere staat was gevlogen om de voogdij op zich te nemen over zijn dochtertje die uit een eerdere relatie was geboren. De baby, pas een paar dagen geleden geboren, had nog geen geboorteakte en kon niet met haar biologische vader de eerstvolgende vlucht naar huis nemen. De wanhopige man zat vast op het vliegveld zonder te weten wat hij moest doen. Gelukkig kwam een "engel" tussenbeide om de situatie te redden.
via CBS News
Rubin Swift, destijds 43 jaar, was naar Phoenix gevlogen om de voogdij over zijn biologische dochter te nemen. De man zat vast op het vliegveld omdat hij niet verwachtte dat een medewerker hem ervan zou weerhouden met de baby, Andrea, te vertrekken. De vier dagen oude baby had een geboorteakte nodig, maar kreeg van het ziekenhuis te horen dat het minstens 7 dagen zou duren om er een te krijgen. Rubin wist niet wat hij moest doen en was bang dat als ze hem op het vliegveld zouden zien slapen met zo'n klein meisje, ze haar zouden meenemen.
De man herinnerde zich toen een vrijwillige verpleegster uit het ziekenhuis van Boston, bekend op de neonatale intensive care. Joy Ringhofer, een 78-jarige weduwe, had zijn enige redding kunnen zijn en dat was ze ook. De vrouw had aangeboden hem die dag naar het vliegveld te rijden en had haar telefoonnummer achtergelaten. Rubin probeerde daarom contact met haar op te nemen en ze snelde hem onmiddellijk te hulp:
"Ik zei tegen hem: 'Ik neem je mee naar huis'", vertelde Joy aan lokale media.
Joy Ringhofer, een 78-jarige weduwe, accepteerde daarom zonder aarzelen om een volslagen vreemde in haar huis te ontvangen, uiteraard samen met zijn dochtertje, voor een aantal dagen. “Ze is een overgrootmoeder die onlangs haar man heeft verloren”, legde Rubin uit, die de vrouw heel dankbaar is. “Ze wist heel weinig over mij, maar ze verwelkomde me. De verschillende huidskleuren waren geen probleem voor haar. in deze gekke wereld is er nog wat mededogen." Joy's tussenkomst was echt voorzienig en ook de vrouw van Rubin erkende het: "We hadden geen geld voor een hotelkamer of een huurauto en ik wilde niet dat hij op het vliegveld zou slapen. Ik was bang omdat het leek alsof we geen opties meer hadden.”
Voor Joy was het een waar genoegen oma te zijn van de kleine Andrea en ook Rubin herkende meteen de bijzondere band die tussen de vrouw en zijn dochter leek te zijn ontstaan: "Mevrouw Joy is een engel en was erg gehecht geraakt aan Andrea. Elke keer dat mijn dochter haar stem hoorde, lichtte haar gezicht op. Zodra ze ons verwelkomde, wist ik dat we vrienden voor het leven zouden worden." Dankzij de tussenkomst van Joy konden Rubin en zijn dochter veilig naar huis. Na zo'n ervaring bleef Joy in het leven van Rubin, die een onuitwisbare herinnering aan die lieve vrouw koestert.
