Ze vraagt 101-jarige overgrootmoeder om haar bruidsmeisje te zijn: “Ik had haar deze belofte gedaan toen ze klein was” (+VIDEO)
Oma's en opa's zijn bijzondere mensen, dat moeten we toegeven. Iedereen die het geluk heeft een van hen of beide nog te hebben, weet heel goed hoezeer dit bijna engelen zijn die altijd weten hoe ze het juiste op het geschikte moment moeten zeggen en weten hoe ze, vooral de kleinkinderen, kunnen helpen een situatie op te lossen of een moment van hun leven speciaal te maken.
De relatie die je opbouwt met de kinderen van je kinderen is iets magisch en, als je de kans krijgt om ze dichtbij te hebben, een band die met de dag sterker wordt. Dit gebeurt bij zowel grootouders als overgrootouders en als ze echt belangrijk worden, proberen we ze zoveel mogelijk te betrekken bij de grote gebeurtenissen in je leven. De hoofdrolspelers van dit verhaal weten er alles van. Laten we samen uitzoeken wie ze zijn.
Erin Radmann en Rose zijn kleindochter en overgrootmoeder, die al sinds het meisje klein was een speciale relatie hebben, zo uniek dat ze op een dag, op 13-jarige leeftijd, fantaseerde over haar eigen huwelijk en ondanks dat ze geen idee had wanneer zou gebeuren, Erin haar oma beloofde dat ze haar bruidsmeisje zou zijn.
Een belofte die sinds die dag zo bleef: ze was immers te klein en ze moest nog even wachten voordat ze een zielsverwant zou ontmoeten. Maar toen kwam dat moment en oma Rose, op de eerbiedwaardige leeftijd van 101 jaar, was nog steeds in haar leven. Na het aanzoek van haar partner dacht Erin weer aan de belofte en maakte ze een heel speciaal gebaar naar de oude vrouw.
Ze stelde haar oma niet alleen de belangrijke vraag, maar ze kocht een ketting voor haar en deed een briefje in het doosje. Toen mevrouw Rose het pakje opendeed, zittend aan tafel met haar kleindochter, en de inhoud las, kon ze niet anders dan verrast en opgetogen zijn.
"Oma Rose, zou je mijn bruidsmeisje willen zijn? Liefs, Erin." Een simpele boodschap die alle liefde tussen deze twee vrouwen toont. Ze hebben vele jaren verschil, maar een diep en oprecht gevoel houdt hen verenigd. Het is duidelijk dat de oude vrouw niet aarzelde en ermee instemde om haar kleindochter te vergezellen op de gelukkigste dag van haar leven. Helaas is de vrouw, wachtend op het grote evenement, naar de hemel gegaan en kon ze het pact met Erin niet nakomen.
Verdrietig om de trieste gebeurtenis, maar zich ervan bewust dat oma Rose hoe dan ook aan haar zijde zou zijn geweest, waar ze ook was, was oma er toch bij, omdat de jonge vrouw een foto van haar heeft laten zien gedurende de hele duur van de bruiloft. Niemand zou haar haar oma teruggegeven hebben, maar toch vond ze een manier om haar aan haar zijde te hebben en in een bericht op sociale media sprak ze woorden vol liefde: "Bedankt dat je mijn bruidsmeisje bent dat naar me kijkt vanuit de hemel".
Een zeer ontroerend verhaal dat ons ondanks alles met een hart vol vreugde achterlaat. Grootouders zijn van onschatbare waarde, zolang we kunnen, moeten we genieten van hun gezelschap.
