Verdrietige weduwe gaat boodschappen doen, maar de kaart op naam van haar man wordt geweigerd: een "engel" betaalt voor haar
Wanneer we een dierbare verliezen, kan de pijn verlammend zijn en kunnen we het gevoel hebben dat we niet meer kunnen leven zoals vroeger. Het is duidelijk dat dit een gedwongen verandering is waar je helaas aan moet wennen om verder te kunnen, maar gemakkelijk is het zeker niet. Voor Marilyn Oettinger was het niet gemakkelijk om te wennen aan de afwezigheid van haar man en lange tijd bleef de vrouw verdrietig thuis, getroost door haar kinderen en kleinkinderen. Op een dag besloot ze echter te proberen verder te gaan, te beginnen met de kleine dingen: boodschappen doen. Iets heel normaals, wat ze vroeger vaak alleen deed, maar wat deze keer ook een keerzijde had. Gelukkig gebeurde er iets "magisch".
Flickr / Not the actual photo / Pedro Ribeiro Simões
Marilyn Oettinger, een oude vrouw uit Boston, was diepbedroefd door het verlies van haar man en bracht een aantal weken door zonder een greintje energie om het huis uit te gaan. Op een dag besloot ze te proberen boodschappen te gaan doen, een activiteit die ze, zelfs toen haar man nog leefde, meestal alleen deed. Marilyn hoopte daarom dat de ervaring ondanks de nare tijd meer dan normaal zou lijken. Dit was deels het geval, maar de situatie veranderde toen het tijd was om de rekening aan de kassa te betalen. De vrouw presenteerde de kaart om de boodschappen te betalen, in totaal $109, en was stomverbaasd toen de caissière haar met tegenzin moest vertellen dat de kaart was geweigerd. Marilyn had niet gemerkt dat de kaart op naam van haar overleden echtgenoot stond en dus niet meer geldig was. De vrouw wist niet wat ze moest doen: ze kon de boodschappen niet betalen!
Een "engel" in de rij achter haar kwam tussenbeide om te helpen. De anonieme weldoener betaalde de boodschappen van de vrouw en wenste anoniem te blijven.
Marilyn wist niet hoe ze hem moest bedanken en natuurlijk vroeg ze hem om een adres om hem die vriendelijkheid te kunnen terugbetalen, maar de man weigerde. De man zei dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, dat hij in ruil daarvoor niets anders van haar zou willen dan een gebed voor hem.
Marilyn en haar kleinkinderen probeerden de man op te sporen en verspreidden het verhaal zelfs op internet, maar op een gegeven moment realiseerden ze zich dat hij waarschijnlijk niet gevonden wilde worden. Ze lieten hem echter in een post weten dat ze veel voor hem hadden gebeden en dat ze hem enorm dankbaar waren voor zijn gebaar.
Even werd Marilyns pijn verzacht door een gebaar van belangeloze vriendelijkheid.
