Basisschoolleerlingen leren gebarentaal om te communiceren met de medewerkster van de schoolkantine (+VIDEO)
De wereld van vandaag lijkt niet gemaakt te zijn voor mensen met fysieke of cognitieve handicaps. Hoewel we altijd proberen de afstanden te verkleinen door inclusiviteit in al zijn vormen te bevorderen, is het vaak moeilijk voor mensen met een handicap om anderen bij te houden. Het verhaal dat we je gaan vertellen gaat over hoe een basisschool een pad van inclusiviteit insloeg om leerlingen dichter bij gebarentaal te brengen. Het voorstel begint zijn weg te vinden naar een basisschool omdat de vrouw van de kantine die het ontbijt en de lunch serveert aan de jonge studenten niet kan horen en praten en daarom niet in staat is om met de kinderen te communiceren. Het onvermogen is natuurlijk wederzijds en daarom zijn de leerlingen gebarentaal gaan leren.
via Facebook / Nansemond Parkway Elementary School
Op een school in Suffolk, in Virginia (VS) wordt gepoogd verder te gaan dan het aanleren van de gebruikelijke schoolvakken en de kleine leerlingen kennis te laten maken met iets dat ook maatschappelijk nuttig kan zijn. De vierdeklassers zijn begonnen met het leren van gebarentaal om te kunnen communiceren met mevrouw Leisa Duckwell, de kantinebediende die niet kan horen en praten, tot wie ze zich elke dag moeten wenden om het gekozen gerecht aan te duiden, zonder zelfs maar te weten hoe ze haar op een begrijpelijke manier moeten begroeten. Sterker nog, in vier jaar dienst wist geen van de leerlingen ooit hoe ze mevrouw Duckwell moesten aanspreken om zelfs maar gewoon "hallo" of "goedemorgen" te kunnen zeggen. Communicatie is de basis van sociale relaties, dus het is begrijpelijk, en zelfs een plicht, om je in te spannen om het zo vloeiend mogelijk te maken.
Daarom begonnen eerst de vierdeklassers, en daarna de hele school, met het leren van gebarentaal. Nu zullen ze mevrouw Duckwell kunnen begroeten en zullen ze niet langer alleen met hun vinger te hoeven te wijzen naar het eten, maar zullen ze in praktijk kunnen brengen wat ze hebben geleerd: kip, vis en andere woordjes die het dagelijkse voedsel van de kantine vertegenwoordigen. Het initiatief ontstond in de klas van mevrouw Kari Maskelony, die op haar beurt in een huis woonde waar ze de effecten van gehoorverlies kon observeren; bovendien heeft dezelfde lerares veel dove vrienden en weet ze te spreken via gebarentaal, maar ze ziet ook de frustratie van degenen die van haar houden en de gebaren niet begrijpen. En zij was het die het gebrek aan communicatie van de kinderen met mevrouw Duckwell besefte.
Haar leerlingen reageerden zo goed op het initiatief dat het schoolhoofd, Janet Wright-Davis, lessen gebarentaal wilde uitbreiden naar andere klassen op Nansemond Parkway Elementary. Mevrouw Duckwell was er lyrisch over: “Het is niet alleen geweldig voor kinderen omdat ze iets nieuws kunnen leren en een vaardigheid behouden die ze daadwerkelijk kunnen gebruiken met andere mensen die ze ontmoeten, maar ik vind het ook geweldig omdat inclusiviteit en gelijke toegang heel belangrijk zijn.”
We hopen dat dit initiatief ook andere mensen bewust zal maken en dat andere scholen soortgelijke initiatieven zullen hebben.
