Oude vrouw betrapt op stelen in de supermarkt: “Vertel het niet aan mijn kleinkinderen”
Het is niet juist dat veel mensen het zich niet eens kunnen veroorloven om bijvoorbeeld brood, basisvoedsel, te kopen, maar toch lijkt dit de realiteit te zijn waar veel burgers zich in bevinden. De pensioenen zijn laag, evenals de inkomens van veel werknemers, die gedwongen worden om omslachtige en ongelukkige situaties te accepteren om iets te verdienen. Voor velen is het praktisch onmogelijk om iets lekkers in de supermarkt te kopen, zo groot is de wanhoop. De hoofdpersoon van dit verhaal is een 82-jarige vrouw die zich helaas realiseerde dat ze de boodschappen niet kon betalen en dat ze, om eten te hebben, gedwongen was het te stelen. Maar laten we eens kijken wat er gebeurde in de supermarkt.
In de gangpaden van een supermarkt realiseerde een 82-jarige vrouw zich dat ze niet genoeg geld had om haar boodschappen te betalen. Hoewel angstig, werd de vrouw gedwongen om de weinige voedselproducten te stelen die ze had genomen voor de lunch. De oude vrouw moest van een zeer laag pensioen leven en had door het betalen van haar huur en rekeningen geen alternatief. Ook haar kinderen hadden het financieel niet goed en het is om deze reden dat de vrouw liever een illegale actie uitvoerde dan de financiën van haar kinderen te belasten. Een ongetwijfeld uitzichtloze situatie, waar de empathische manager van de supermarkt gelukkig wel begrip voor had. Toen ze op het punt stond de winkel te verlaten, werd de vrouw tegengehouden door de directeur van de supermarkt, die de situatie onmiddellijk begreep en afzag van het inschakelen van de autoriteiten. De vrouw daarentegen barstte meteen in tranen uit en vroeg de directeur uitdrukkelijk om de politie niet te bellen: "Bel de politie alstublieft niet. Ik wil niet dat mijn kleinkinderen weten dat hun grootmoeder een dief is."
“Wanneer u wilt, mag u hier komen", zei de manager van de supermarkt tegen haar, "een paar euro veranderen mijn leven niet, ik hoop dat ik u een glimlach heb gegeven". De man is zich terdege bewust van de moeilijke realiteit die veel mensen ervaren en daarom legde hij graag de situatie uit aan zijn medewerkers: "Ik bedacht dat het mijn moeder zou kunnen zijn, dus ik gaf haar wat ze had genomen. Ik voel me helemaal geen held, ik heb altijd met opoffering en eerlijkheid gewerkt en, wanneer ik kan, probeer ik anderen te helpen". Werkelijk een lovenswaardig gebaar.
