Ze stuurde een sollicitatie als schoolmedewerker in 1985, ze beantwoordden haar 37 jaar later: aangenomen
Bij het zoeken naar werk worden veel verschillende wegen bewandeld in een poging om een vaste baan te krijgen die een meer dan behoorlijk loon kan opleveren. We zijn dan ook niet verbaasd als we horen van jong en oud die tientallen cv's naar verschillende bedrijven sturen. Vaak zijn veel van deze verzoeken aan dovemansoren gericht zonder ooit een antwoord te krijgen en uiteindelijk verliest de betrokken persoon de hoop en vergeet hij ook het aantal sollicitaties die hij had gestuurd. Een soortgelijk verhaal overkwam een 58-jarige vrouw die zichzelf vele jaren eerder had voorgesteld als schoolmedewerker. Omdat ze geen antwoord kreeg, ging de vrouw verder met haar leven en vergat zelfs die aanvraag. Na 37 jaar kwam de verrassing.
via Il Messaggero
Marcella Primiceri, een 58-jarige vrouw en alleenstaande moeder, werd geconfronteerd met tal van moeilijkheden in het leven, waaronder het zoeken naar een stabiele en goedbetaalde baan. Marcella geloofde natuurlijk niet dat ze op bijna zestigjarige leeftijd haar leven een ommekeer zou geven, nadat ze alles al had geprobeerd en nadat ze van Italië naar Duitsland was geëmigreerd. Toch zijn er soms verhalen die eindigen met een gelukkig einde: na 9 jaar in het buitenland te hebben doorgebracht, kreeg Marcella een telefoontje waardoor ze naar Italië kon terugkeren. In 1985 had de vrouw een sollicitatie gestuurd voor de functie van schoolassistent op scholen in haar omgeving, zonder ooit een antwoord te krijgen. Na zoveel jaren was ze haar kandidatuur allang vergeten, maar de administratie was dat duidelijk niet: na 37 jaar werd Marcella gebeld om in dienst te treden op een school in Brindisi, een hotelschool.
Wikimedia / Not the actual photo
Marcella had als landarbeider gewerkt en ging uiteindelijk naar Duitsland, een land waar ze meer kansen op werk had gevonden: "Ik wilde mijn jongste zoon een betere toekomst geven. Het leven was niet gemakkelijk voor me. Er waren veel problemen maar ik heb nooit opgegeven, ik slaagde er altijd in rond te komen, vechtend voor mijn kinderen". Het keerpunt voor haar kwam laat, maar gelukkig kwam het: “Toen ik gebeld werd, werd me verteld dat ik op de lijst van administratief en technisch personeel van onderwijsinstellingen en openbare scholen voor speciaal onderwijs als schoolassistent stond. Ik dacht eerst dat hij me uitlachte, maar toen bracht hij me in contact met de vakbond", aldus de vrouw.
Marcella is enthousiast over haar nieuwe baan: "Hoewel ik de nieuwe baan nu ruim een maand geleden heb aangenomen, lijkt het me nog steeds niet echt. Het was een geweldige emotie, een droom waarvan ik nooit had gedacht dat ik die ooit zou kunnen verwezenlijken", legde Marcella uit.
We wensen Marcella en haar familie een vredige toekomst!
