"Ik gaf de geboorte van mijn zoon op om afscheid te nemen van mijn vader: mijn vrouw was boos"
Het beheren van familierelaties is niet de gemakkelijkste zaak van de wereld. Soms ontstaan er misverstanden en discussies en is het niet altijd mogelijk om het met iedereen eens te zijn, bijvoorbeeld over hoe met bepaalde situaties om te gaan. In deze gevallen moet het begrip van de redenen van anderen maximaal zijn en moet men niet denken dat alleen de eigen kijk op de dingen de juiste is.
De hoofdpersoon van dit verhaal bevond zich in een ongemakkelijke en trieste situatie. Een man, een zoon en een vader die een belangrijke keuze moest maken waar zijn vrouw niet blij mee was. Maar laten we samen de redenen ontdekken en wat hij onder ogen moest zien.
via Reddit
De man in kwestie deelde zijn verhaal op Reddit en vertelde in een lange post wat hem zo verdrietig maakte. "Ik heb de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen en ik wil graag wat advies van jullie" - schrijft de auteur aan het begin van zijn verhaal. Op de dag dat zijn vrouw zou bevallen van hun eerste kind, koos hij ervoor om niet aan haar zijde te zijn, maar aan het bed van zijn vader te verschijnen. Deze laatste was, volgens de woorden van zijn zoon, ziek en had niet lang meer te leven.
"Voordat mijn vrouw me vertelde dat ze zou gaan bevallen van onze zoon, had ik het huis verlaten om naar mijn vader te gaan - schrijft de man - Terwijl ik daar was, belde ze me en vertelde me dat ze me nodig had, maar ik besloot niet te gaan, om voor de laatste keer afscheid te kunnen nemen van mijn vader. We hadden wat dingen die we tegen elkaar wilden zeggen, omdat we niet altijd goed met elkaar konden opschieten en gelukkig hadden we nog wat tijd om dingen op te helderen”.
Dit stoorde zijn vrouw en haar familie echter zo erg dat ze boos werden op haar man. De geboorte van een kind is belangrijk, we kunnen het niet ontkennen, maar hoe belangrijk is de laatste mogelijkheid om een vader te zien en met hem te praten? Voor onze hoofdpersoon was dit heel belangrijk, waardoor hij tussen de twee moest kiezen: "Mijn zoon zal met mij opgroeien, ik zal hem altijd zien en ik zal veel tijd met hem doorbrengen, in ieder geval tot hij meerderjarig is".
De meeste gebruikers die het bericht lazen en erop reageerden, waren het met hem eens en adviseerden hem zich niet al te schuldig te voelen. Ook al was het een moeilijk moment voor zijn vrouw om alleen door te komen, hij kon niet anders en moest op alle mogelijke manieren afscheid nemen van zijn vader. Er waren er die hem adviseerden dit verhaal achter zich te laten, zich op zijn partner en zoon te concentreren en op alle mogelijke manieren dicht bij hen te zijn.
Wat vind je van zijn keuze?
