Hij ondergaat een operatie om zijn gehoor te herstellen: hij hoort voor het eerst in 25 jaar "Ik hou van je” van zijn vrouw (+ VIDEO)
Er zijn momenten in iemands leven die onuitwisbaar in het geheugen blijven, maar ze zijn nog specialer wanneer ze ze in een video kunnen vereeuwigen, zodat ze dezelfde intense emoties met meer mensen kunnen delen. Een duidelijk voorbeeld is de video van Brian Travers, een dove man die een operatie onderging om zijn gehoor terug te krijgen en die voor het eerst in 25 jaar het moment vastlegde dat zijn cochleair implantaat werd geactiveerd en zijn vrouw hoorde zeggen: "ik hou van je”.
De heer Travers verloor geleidelijk aan het vermogen om te horen tijdens de volwassenheid als gevolg van een zeldzame genetische aandoening die osteogenesis imperfecta wordt genoemd, ook bekend als brozebottenziekte. Begin 2008 lag de heer Travers door een hersenbloeding drie weken in coma. Ondanks lage verwachtingen slaagde hij erin wakker te worden en te herstellen, maar hij kon geen enkel geluid meer horen.
Gedurende al die jaren vertrouwde de heer Travers uitsluitend op liplezen, totdat hij door een operatie met een cochleair implantaat weer kon horen. Hij kon niet anders dan zo'n belangrijk moment vastleggen.
Bij de afspraak voor de implantatie-activering droeg de vrouw van de heer Travers een raammasker, een gezichtsbedekking met een doorzichtige plastic rechthoek op de lippen die het paar had gemaakt en verkocht tijdens de lockdown om de mensen te beschermen en dove mensen in staat te stellen lip te lezen.
Op de beelden is te zien hoe de vrouw haar handen over de plastic rechthoek van het masker houdt terwijl ze zegt: "Kun je me horen? Je leest mijn lippen niet, hè?" “Er is wat echo, maar ik kan je verstaan. Probeer te praten”, zegt hij tegen haar. "Ik hou van je", antwoordt ze. Meneer Travers kijkt haar aan en huilt van emotie. Hij buigt zich over haar heen en troost haar op dit overweldigende moment.
Het zal even duren voordat meneer Travers weer aan de geluiden gewend is, maar hij heeft al gezegd dat hij dolgelukkig is om zijn vrouw en kinderen weer te kunnen horen.
Als hij op straat loopt, is het nog steeds heel vreemd voor hem: "Ik hoor onbekende geluiden die ik moet herontdekken, ook omdat voor mij nu de stemmen van mensen lijken op die van tekenfilms". Daarom moet meneer Travers opnieuw liplezen, ook omdat hij het gewend is, maar hij glimlacht als hij erin slaagt om wat hij ziet te matchen met de woorden die hij hoort.
Werkelijk een emotionele scene!
