22-jarige geeft baan van 8 uur per dag voor 480 euro per maand op: “Zo kan ik niet leven”
De arbeidswereld lijkt, vooral in sommige landen, zo opgezet te zijn om jonge afgestudeerden en gediplomeerden te ontmoedigen. Zeer lage lonen en vele werkuren waardoor je bijna geen vrije tijd hebt. Er zijn er die de kortere werkweek ervaren en er zijn er die daarentegen niet kunnen wachten om zoveel mogelijk te werken in een poging om steeds meer te verdienen. De ervaring van Marco, een 22-jarige man, is emblematisch: hij ging naar een sollicitatiegesprek om in een luxe bar te werken, in de hoop dat het salaris voldoende was om onafhankelijk van zijn familie te worden. Pas tijdens het gesprek realiseerde hij zich hoe teleurstellend de situatie was.
Nadat hij een aanbod voor een sollicitatiegesprek had ontvangen, haastte Marco zich naar de bar waar hij zijn taken zou moeten uitvoeren voor het geval hij zou worden aangenomen. Het gesprek begon met een motiverende toespraak van de managers van het restaurant, die veel aandacht besteedden aan het belang van werken in een bijzondere en luxe omgeving zoals die van hun bar, maar die daarna een slechte wending nam. Marco zelf beschreef het gesprek als volgt:
"Nadat ze me de geschiedenis van het restaurant hadden uitgelegd, wilden ze tijdens dit verhaal benadrukken dat het een luxe bar was. Pas later verduidelijkten ze wat mijn taken en mijn werktijden zouden zijn. Ik had acht uur per dag moeten werken, zes dagen per week. Aan het einde van alle motiverende toespraken, over hoe mooi het was wat ze me aanboden, vertelden ze me dat het maandsalaris 450 euro zou zijn. Ik kon niet anders dan weigeren".
Na een jaar werken zou het salaris van Marco zo'n 900 euro bedragen. Zo'n contract zou door niemand moeten worden geaccepteerd, zeker niet door iemand die niet eens in zijn eerste werkervaring zit. Buitensporig veel uren en hongerlonen maken het erg moeilijk om dergelijke aanbiedingen te accepteren, ook al is er een grote behoefte om te werken. Helaas zijn er veel jonge mensen die, om iets te verdienen, gedwongen worden deze situaties van uitbuiting te accepteren, waardoor de vicieuze cirkel blijft bestaan die wordt veroorzaakt door de te kwader trouwe werkgever.
De jonge Marco besloot een stap terug te doen in de horeca en ging weer aan het werk als metselaar. De baan die hem werd aangeboden, stond hem helaas niet toe om zelfstandig te leven, zonder op de schouders van zijn ouders te hoeven drukken. Wat zou jij in zijn plaats hebben gedaan?
