Moeder kan door te veel tatoeages geen werk vinden: “Ik ga er niet mee stoppen”
Een tatoeage laten zetten is tegenwoordig een veelgemaakte keuze. Er zijn geen leeftijdsgrenzen meer en het ontmoeten van mensen die er een of meer hebben is niet meer zo vreemd als vroeger. Toch zijn er situaties waarin het volgens velen goed zou zijn om er niet te veel te hebben, omdat sommige omgevingen zelfs de deuren sluiten voor liefhebbers van deze tekeningen op de huid.
Dit is het geval van de moeder waarover we je gaan vertellen, een 45-jarige die letterlijk buiten de werkwereld werd gelaten, juist vanwege de "buitensporige" tatoeages over haar hele lichaam.
via Mirror
Melissa Sloan is een moeder waar veel over gepraat wordt, omdat ze onthulde dat ze geen baan kon vinden vanwege haar passie: tatoeages. De vrouw, die haar eerste baantje had toen ze 20 was, ontwikkelde een enorme voorliefde voor deze kunstvorm en zei dat ze niet zonder kon.
"Het is een heel intens gevoel dat me naar de wereld van tatoeages duwt - verklaarde ze - Nu kan ik niet meer zonder en moet ik er 3 per week aan toevoegen. Ik rijd praktisch rond met het apparaat in de kofferbak en wanneer ik wil maakt mijn vriend een nieuwe voor me."
In veel contexten stoort dit niet, en heeft niemand er iets over te zeggen, wat echter niet gebeurt op de werkplek. Hier beginnen helaas de echte problemen voor Melissa: "Ik ben me ervan bewust dat ik er veel heb en ook dat dit een belemmering zou kunnen zijn, maar het niet kunnen vinden van een baan is zwaar. Ik werkte als schoonmaakster - zei de 45-jarige - en ik zou bereid zijn om dezelfde baan te vervullen, maar niemand accepteert me. Het lukt me nog net om de sollicitatie te doen, maar zodra ze me zien, veranderen ze van gedachten".
Soms beschuldigden ze haar ervan dat ze niet wil werken, maar Melissa zei dat ze meteen zou beginnen, als iemand haar maar een aanbod zou doen. Jammer dat dit niet het geval is, aangezien ze zich in de meeste gevallen laten blokkeren door haar uiterlijk en geen aandacht besteden aan haar vaardigheden.
Ze zou haar passie kunnen opgeven om hierin te slagen, volgens het standpunt van velen, maar ze is niet bereid om dit te doen omdat het zou betekenen dat ze haar eigen identiteit opzij zet om anderen te plezieren.
Wat vind je van dit alles? Ben je het eens met degenen die haar uitsluiten van de werkwereld, of zou je je niet alleen laten beïnvloeden door de uiterlijke schijn en zou je haar de kans geven om het op zijn minst te proberen?
