"Ik heb mijn 15-jarige dochter een tatoeage laten zetten ter nagedachtenis aan haar vader: ze hadden kritiek op me, maar dat maakt me niet uit"
Al vele jaren zijn er veel mensen die besluiten om een of meer tatoeages te laten zetten om een belangrijke gebeurtenis in hun leven, een geliefde te herinneren of voor het simpele plezier om een mooie tekening op hun huid te laten drukken. Maar wanneer is het juiste moment om er een te maken? Op welke leeftijd is het geschikter om het te doen en wanneer juist niet? Er is geen precies antwoord op deze vragen en veel hangt af van de ervaring van ieder van ons. Maar wat als een tiener er al op 15-jarige leeftijd om vraagt?
We weten niet wat jouw mening is, maar voor de moeder waar we je over willen vertellen, is het normaal dat we, zelfs als we jong zijn, kunnen besluiten er een te laten zetten. Ze deed het met haar dochter, maar ondanks dat ze gelukkig was en helemaal geen spijt had, kreeg ze enorm veel kritiek. We vertellen je wat meer over haar.
via The Sun
Diana Register is de moeder van twee meisjes en helaas de weduwe van een te vroeg overleden echtgenoot. De vrouw deed op internet over zichzelf praten omdat ze had verteld over een beslissing die was genomen met betrekking tot een verzoek van haar dochter. De 15-jarige Kaitlyn zou haar moeder om een kleine tatoeage hebben gevraagd en de vrouw zou meteen haar toestemming hebben gegeven.
De reden had te maken met het overlijden van haar vader. Toen ze net 13 jaar oud was, had een ernstige ziekte haar van haar vader gescheiden en hadden zij en haar zus veel geleden, maar dankzij de nabijheid van hun moeder konden ze een zeer trieste periode in hun leven overwinnen. Ongeveer twee jaar na het verlies vroeg Kaitlyn haar moeder of ze een foto op haar enkel mocht laten tatoeëren om haar vader te herdenken.
Haar oudere zus Savanna had al iets soortgelijks gedaan door de Romeinse cijfers op het insigne van haar vader te tatoeëren en naar alle waarschijnlijkheid wilde Kaitlyn hetzelfde doen.
"Die cijfers vertegenwoordigden meer dan een simpele identificatie - bekende Diane - Ze zijn het symbool geworden van kracht, moed en vasthoudendheid die mijn man onderscheidde tijdens zijn ziekte. Hij vocht tot het einde en gaf nooit op - vervolgde ze - Ik ook vroeg om zijn hartslag te tatoeëren, het is een manier om hem altijd bij me te houden en te voelen dat zijn hart nog steeds sterk klopt, ook al is hij niet meer hier bij ons".
Hoe kun je nee zeggen tegen zo'n verzoek? Diane lukte het niet, maar ze kreeg veel kritiek van degenen die van het verhaal hoorden. Ze lijkt er niet mee te zitten en blijft ervan overtuigd dat ze de juiste keuze heeft gemaakt.
Wat denk jij ervan? Deed ze er verkeerd aan of had ze er alle recht op?
