19-jarige plaatst haar halfbroers in een pleeggezin en verhuist met haar zusje om een betere toekomst te hebben: "Deed ik er verkeerd aan?"
Er zijn over de hele wereld zeer gecompliceerde gezinssituaties en hoewel je altijd probeert de juiste keuze te maken, moet je onderscheid maken tussen wat noodzakelijk is en wat goed is. Een 19-jarig meisje legde haar situatie uit aan Reddit-gebruikers, in de hoop wat advies te krijgen. Het meisje heeft een 6-jarige zus en vele halfbroers en zussen die het resultaat zijn van verschillende relaties van haar ouders. Sinds de ouders besloten te verhuizen, bleef de jonge vrouw het enige referentiepunt voor al deze kinderen tussen 6 en 15 jaar. Ze heeft echter geen zin om haar toekomst op te geven om verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet van haar zijn en ze heeft ervoor gekozen om te vertrekken en alleen haar 6-jarige zusje mee te nemen. De andere kinderen werden toevertrouwd aan de sociale dienst.
via Reddit
De jonge vrouw zei dat haar gezinssituatie nooit bijzonder goed of stabiel was geweest, maar dat er onlangs een punt van geen terugkeer is bereikt: "Mijn moeder en mijn stiefvader zullen voor een lange tijd weg zijn en iedereen lijkt haast te hebben om voor al deze kinderen een thuis te vinden. Ik ben de enige die ouder is dan 18, dus iedereen wil dat ik het doe. Maar dat weiger ik”. Het probleem is dat het meisje de geweldige kans had om de staat te verlaten en naar haar grootmoeder te verhuizen, die haar hulp aanbood en ook het geld om verder te kunnen studeren. Samen met haar bracht het meisje haar 6-jarige zusje mee, met wie ze zonder problemen kon verhuizen gezien de zeer nauwe verwantschap en de expliciete wil van de ouders die haar tot voogd maakten. De andere kinderen mogen de staat echter niet verlaten, waardoor het meisje voor een moeilijke keuze stond: haar familieleden in een pleeggezin laten plaatsen en samen met haar zusje een toekomst opbouwen, of voor altijd vast blijven zitten in haar geboorteplaats zonder mogelijkheid tot persoonlijke groei.
"Het spijt me, maar gedwongen worden om hier te blijven, zou mijn toekomst vernietigen. Ik zou zeker kunnen overleven, maar ik zou op deze vreselijke plek vastzitten en voor een hongerloon moeten werken. Ik zou nooit een echt leven kunnen hebben. Ik maakte de voor de hand liggende keuze. Maatschappelijk werkers waren zo aardig om alles zo te regelen dat mijn zus en ik niet tegenover hen stonden toen ze hen ophaalden, maar ze weten natuurlijk precies waarom ze nu in de pleegzorg zitten”, legde het meisje uit. Vier van de acht kinderen die een telefoon hebben, begonnen het meisje lastig te vallen met berichten en telefoontjes en vroegen haar boos hoe ze hen in pleeggezinnen had kunnen achterlaten.
"Ik wist dat het systeem heel slecht voor ze zou zijn vanwege waar ze zich bevinden en hun leeftijd, maar ik kan het gewoon niet", legde de jonge vrouw uit, "ik kan het niet verknoeien, dit is mijn eerste kans om een echt leven te hebben, ook voor mijn zusje, en ik voel dat ik het aan ons beiden verplicht ben. Heb ik er verkeerd aan gedaan? De kinderen en mijn moeder denken van wel, mijn grootmoeder vindt dat ik 'iets had moeten doen', maar ze weet ook niet wat, en ze zou ze toch niet in haar huis binnen hebben gelaten, zelfs als het kon. De enige persoon die niet slecht over me denkt, is mijn 6-jarige zus, die zegt dat ze ‘de stilte fijn vindt’, maar ze kent natuurlijk niet het hele verhaal."
Dit is ongetwijfeld een moeilijke situatie, waarvoor er geen goed of fout antwoord lijkt te zijn. Reddit-gebruikers kozen de kant van de jonge vrouw en veroordeelden allereerst het gedrag van de ouders: immers, hoe kun je 8 kinderen achterlaten bij een negentienjarige die er niet eens voor heeft gekozen om ze te krijgen?
Wat vind jij?
