Opa leert gebarentaal vanwege doof kleinkind en geeft nu andere kinderen z'n kennis door
Houden we ooit een keer op met dingen leren in ons leven? Waarschijnlijk niet. Er zijn vele situaties waaruit en mensen van wie we altijd nieuwe dingen kunnnen leren. Daarom is het niet vanzelfsprekend om aan te nemen dat we uitgeleerd zijn, en dat er verder niets meer is om te leren. Als we jong zijn is leren makkelijk, maar wanneer je volwassen bent wordt dit al minder vanzelfsprekend. Dat neemt echter niet weg dat ook oudere mensen, om velerlei redenen, ook weer de schoolbanken in kunnen duiken en weer in de routine te komen om nieuwe dingen te leren.
Zo ook de lieve opa over wie we wat gaan vertellen. Kom te weten waarom hij weer gaat leren.
via El mundo
Joan is een man van 67 jaar die populair is geworden op internet omdat hij een plaatje deelde op zijn Twitter. Daarop is een tabel te zien die hij gebruikt bij het leren van het gebarentaalalfabet. De reden om het te leren is simpel: een van zijn kleinkinderen hoort helaas niets, kan niet spreken. Om met haar te communiceren heeft deze opa zich ingespannen een nieuwe taal te leren en deelde hij dit met andere mensen op internet.
Voor dit alles krijgt hij de nodige eer en wordt duidelijk dat hij een goede inborst heeft en dat hij zijn kleinkindje erbij wil betrekken ondanks dat ze een handicap heeft. Door zijn onvoorwaardelijke liefde overkomt hij het obstakel dat zijn leeftijd is. Hij heeft een manier letterlijk in handen om met zijn kleinkindje te communiceren en dingen uit te wisselen over het dagelijkse wel en wee. Toch een uitdaging die deze opa aandurft en zo zijn bagage uit kan breiden, zowel op cultureel vlak als het leven.
De man zou alleen al door dit en door z'n bereidheid richting z'n kleinkind bijzonder zijn. Maar de man uit Barcelona liet het hier niet bij en heeft nog meer 'sap' uit zijn vaardigheden weten te persen. Hij heeft namelijk zelf aangegeven ook andere kinderen deze taal te willen leren.
Dit is een manier, als je er even goed bij nadenkt, om een weg vrij te maken voor mensen dat ze erbij kunnen horen en samen kunnen werken met elkaar. Het is heel onbaatzuchtig en gul om gehandicapten het mogelijk te maken dat ze zich onderdeel kunnen voelen van de gemeenschap, dat ze niet worden buitengesloten vanwege een probleem waar ze helemaal niks aan kunnen doen. We moeten daarom blij zijn met deze opa en hem dankbaar zijn dat hij laat zien dat je nooit te oud bent om te leren en dat er duizenden redenen zijn om weer de schoolbanken in te duiken en je horizon op die manier te verbreden.
Wat vind jij van dit verhaal?
