Lerares heeft kind onder hoede op school, twee jaar later adopteert ze hem en vormen ze een gezin
Wat je vaak om je heen hoort is dat vader of moeder worden het mooiste is ter wereld en hoe een kind je leven in positieve zin kan veranderen. Maar niet iedereen heeft de mogelijkheid om kinderen te krijgen en in sommige gevallen zijn mensen niet in staat om voor ze te zorgen om uiteenlopende redenen. Dat leidt ertoe dat er veel kinderen zijn die geen thuis hebben en wachten tot iemand hen "opmerkt" en hen geeft wat zij nodig hebben. Dit gebeurde ook in het verhaal dat je hieronder kunt lezen, het is iets bijzonders en de levens van twee mensen zijn er beter op geworden.
Een jongetje een jonge vrouw ontmoetten elkaar toevallig op school en zijn sindsdien onafscheidelijk omdat ze hem geadopteerd heeft. Laten we samen het verhaal gaan doornemen.
Paige Bramlett is een jonge lerares in Franklin Indiana die door stom toeval kwam te werken met William, een jongetje dat alleen is. Zij werkte in de hoedanigheid van gedragsdeskundige op de basisschool die William dagelijks bezocht en nam zij hem gedurende een flinke periode onder haar hoede. In een interview zegt ze er dan ook het volgende over: "ik werkte een-op-een met William en we brachtten drie uur per dag samen door. We werkten aan verschillende gedragsaspecten en het onderdeel zijn van de maatschappij. In het begin verkeerde hij in grote moeilijkheden, zat al lang in het pleegzorgcircuit, zonderde zich wel af en hield zich afzijdig." Deze situatie viel Bramlett meteen op en het deed echt iets met haar.
Tijd verstreek en werden ze vriendjes met elkaar en praatten ze samen totdat William ineens niet meer op school verscheen. Paige kwam er tijdens haar speurwerk achter dat die spijbelmomenten te maken hadden met problemen bij de verscheidene instanties waar hij onder toezicht stond. Dit zette haar op scherp, ze begon te piekeren over hem en zijn lot. "Toen hij weer terug was kreeg ik het maar niet voor elkaar om rustig te blijven. Ik was bezorgd, ik vroeg me steeds af waar ze hem toch heen zouden brengen wanneer school uit is, bij wie hij ging blijven en wat ik voor hem kon doen." Toen vond Paige de oplossing.
Na het met vrienden en familie te hebben besproken is ze langzaam aan de adoptiemolen ingegaan voor William om hem te adopteren. Na met haar werkzaamheden te zijn gestopt op school heeft ze altijd contact gehouden met William en heeft ze gaandeweg al haar adoptiepuzzelstukjes die ze moest leggen, op de juiste plek gekregen en werd ze zijn voogd. Sporadische ontmoetingen gingen vooraf aan het moment waarop deze 7-jarige jongen officieel haar zoon werd.
Het verhaal, dat zelf op de socials is gezet door Paige ging het internet rond en ontroerde heel veel mensen, ook beroemdheden die zich beschikbaar stelden voor het gezinnetje en William zelfs cadeautjes hebben gestuurd. Dat kan toch ook niet anders als je kijkt naar het prachtgebaar van een wildvreemde die een lief eenzaam jongetje een kans op een tweede leven heeft gegeven.
Een handreiking doen naar je medemens is iets speciaals en fantastisch, je doet iets waardoor het leven van degene die je helpt er beter op wordt, maar ook dat van jezelf. Complimenten dus aan het adres van deze geweldige vrouw, en veel goeds gewenst in de toekomst samen met haar William.