Meisje vraagt haar vriendelijke buren of ze haar grootouders willen worden en ze laten zich door haar "adopteren"
Als je opgroeit als enig kind, mis je vaak een speelkameraadje, een broertje of zusje, of gewoon een vriendje in de buurt met wie je veel avonturen kunt beleven. Katelynn Martinez woonde bij haar vader en moeder, een liefdevol gezin waarop ze kon vertrouwen, maar tegelijkertijd een “eenzaam” gezin: Katelynn had geen broers en zussen of zelfs grootouders; om de waarheid te zeggen, had ze geen andere familieleden dan haar ouders. Haar vader werkte bovendien als vrachtwagenchauffeur, dus hij reisde vaak voor zijn werk. De kleine Katelynn wilde naast haar moeder iemand om mee te praten en te spelen, en gelukkig vond ze het bejaarde stel buren erg vriendelijk.
via Instagram / Humans of New York
Katelynn had een liefhebbend gezin, maar misschien miste ze de geruststellende figuren van een opa en oma in haar leven. Daarom ontwikkelde ze misschien wel een ongelooflijke band met Arlene en Bill, een ouder echtpaar dat naast haar huis woonde. Het echtpaar had nooit kinderen gehad en raakte meteen bevriend met Katelynn. Een van de eerste interacties met hen, die Katelynn zich heel goed herinnert, is dat Arlene wat aardbeien uit haar tuin aan haar gaf.
Naarmate de dagen verstreken, begroetten Katelynn en het stel elkaar en praatten meer en meer, gescheiden door het tuinhek van Arlene, totdat ze dichterbij kwamen en een duurzamere relatie opbouwden. Katelynn liep elke dag hun huis binnen, al was het maar om gedag te zeggen en Arlene en Bill waren er meer dan blij mee.
Op een dag vroeg de kleine Katelynn het paar iets wat hen deed ontroeren: "Willen jullie mijn grootouders zijn?".
Bill en Arlene konden hun tranen niet bedwingen bij die lieve vraag: ze hadden allebei nooit kinderen gehad en het idee van een kleindochter verwarmde hen van blijdschap. Natuurlijk kon ze hen nooit als grootouders "adopteren", omdat ze geen bloedbanden hadden en Katelynn al een vader en moeder had, maar Bill dacht erover om het zo "officieel" mogelijk te maken. De grootvader drukte een nep-adoptiecertificaat af om in de woonkamer te hangen: "Arlene & Bill zijn nu officieel geadopteerd door Katelynn".
Dat certificaat hing er meer dan een decennium, een bewijs van de band tussen Katelynn en het paar. Arlene en Bill hebben haar altijd aangemoedigd om haar passies te volgen, of het nu schilderen of borduren was; Bill bood ook aan om haar rijlessen te geven als ze eenmaal groot was. Kortom, Arlene en Bill gedroegen zich als de grootouders die Katelynn nooit heeft gehad.
Katelynn vertrouwde hen ooit toe dat ze niet zeker wist of ze wel naar de universiteit wilde vanwege de hoge kosten, maar Arlene moedigde haar aan om zich toch in te schrijven. De jonge vrouw wist niet dat zij en Bill zoveel hadden gespaard om haar het nodige geld te geven om haar studie voort te zetten. Maar voordat ze naar de universiteit ging, wilde Katelynn weten waarom Arlene en Bill nooit kinderen hadden gekregen.
De twee "grootouders" hadden een moeilijke jeugd en leven gehad, Arlene had problemen met alcohol gehad, die pas op volwassen leeftijd werden opgelost, toen het te laat was om een gezin te stichten. Beiden hielpen de jonge vrouw tijdens haar studententijd en niet alleen financieel.
Helaas kwam het trieste nieuws in 2013: Bill belde Katelynn om haar te vertellen dat Arlene was overleden. Het was slechts twee dagen voor de datum van hun adoptie-jubileum door Katelynn.
Tijdens de begrafenis van de vrouw bekende Bill aan de jonge vrouw dat het opvoeden van haar als kleindochter de grootste vreugde was voor hem en Arlene. Ze kon zich niet voorstellen dat ze zo'n enorme leegte in het leven van het paar had opgevuld en dit is nog een reden waarom ze hen nooit zal vergeten.
