Familie weigert $5 miljoen om hun huis te houden: het is het laatste huis dat weerstand biedt aan bouwspeculatie
Het huis is de plek waar we allemaal zijn opgegroeid, een nest waar we ons veilig voelden en voelen, en waar we alle herinneringen aan onze kindertijd bewaren. Het is een gezellige plek voor de meesten van ons en ook een plek die we nooit zouden willen verlaten. Helaas veranderen de tijden, kinderen groeien op en ook de buren, wiens gezichten ons ooit zo bekend waren, verhuizen naar elders. In grote steden treden structurele veranderingen veel sneller op en het is daarom gemakkelijk om omringd te zijn door nieuwe huizen en gebouwen die ooit ruimte lieten voor het platteland. In een wereld die altijd in de draaikolk van verandering is, vertegenwoordigt de familie Zammit een vast punt: hun huis en hun oprit zijn hetzelfde gebleven als altijd, ondanks het feit dat al het andere om hen heen in de loop van de tijd radicaal is veranderd.
via Twitter / Mr Pål Christiansen
De familie Zammit, woonachtig in de buitenwijk The Ponds, nabij Quakers Hill, ten westen van Sydney (Australië), krijgt al jaren aanbiedingen met zes nullen om hun huis te verkopen en het antwoord is al jaren hetzelfde: nee. In dat gebied, nu grijs en gedomineerd door gebouwen en zonder identiteit, valt het huis van de Zammits zo op dat sommigen het beschouwen als "het kasteel" van de buitenwijk. Stel je je een grote rode bakstenen villa voor, met een oprijlaan van 200 meter, omringd door een prachtig groen gazon. De bouwhausse lijkt het statige huis van deze Australische familie niet te hebben aangetast, hoewel het aspect van hele wijken door de jaren heen is veranderd.
Weet je wat tot nu toe het hoogste bod is geweest voor de aankoop van het huis, dat bij ons bekend is? 5 miljoen dollar. Een duizelingwekkend bedrag dat voor iedereen verleidelijk zou zijn en dat al 10 jaar geleden aan de Zammits werd aangeboden. Maar de Zammits lijken niet bereid op te geven.
Hun huis zou vandaag een totale waarde van $50 miljoen waard zijn, maar zelfs dat maakt voor hen geen verschil. De emotionele waarde die hen aan dat huis bindt, het laatste voorbeeld van een meer traditionele en harmonieuze architectuur in die buitenwijk, is beslist superieur aan geld. Kortom, al het geld van de wereld zou niet genoeg zijn om dat huis te kopen.
Het huis van de Zammits vertegenwoordigt de enige groene ruimte in The Ponds en het laatste rode bakstenen huis in een wijk vol grijze sintelblokken met doodlopende opritten.
Voor degenen die het huis willen kopen en in dat gebied willen blijven bouwen, hebben de Zammits maar één antwoord: “Blijf dromen…!”
