Ze leent haar trouwjurk niet uit aan haar schoonzus: "het is niet zomaar een jurk, het is een herinnering van mijn familie"
Het huwelijk is een prachtig moment in het leven van een paar en ook van familieleden en vrienden die de vreugde van het bruidspaar delen. Helaas kan echter op de trouwdag of zelfs in de voorgaande dagen waarop je druk bent met de organisatie, het slechtste in mensen naar boven komen. Zoals in het verhaal dat we je gaan vertellen. In dit geval is het probleem ontstaan met de jurk van de bruid. Een element waar je niet omheen kunt en waar elke vrouw gelukkig van wordt op het moment dat ze het draagt en gehuld is in wit kant en sluiers.
Om deze reden is men soms ook jaloers op haar kleding. Dat eenvoudige object bevat herinneringen, emoties en het geluk van een unieke en onvergetelijke ervaring. Misschien is dit de reden waarom de hoofdpersoon van dit verhaal haar trouwjurk niet aan haar schoonzus wilde afstaan. We leggen je uit hoe het hele verhaal zich ontwikkelde.
via Reddit
De hoofdpersoon is gebruiker @yeehawcowboiz die haar ervaring op Reddit deelde en om advies vroeg over wat haar is overkomen. Het probleem dat ze ondervond was met haar trouwjurk. De vrouw legde uit dat ze 6 jaar getrouwd was met haar man en dat ze het goed kon vinden met zijn hele familie, maar dat een episode ervoor heeft gezorgd dat er een barst is gekomen in de relatie tussen haar, haar schoonzus en haar schoonmoeder..
Zoals ze in de eerste regels van het verhaal uitlegde had ze, toen zij en haar vriend hadden besloten te trouwen, niet veel geld beschikbaar om naar een atelier te gaan en haar jurk te kopen. Dus heeft ze, met de hulp van haar moeder, hem zelf gemaakt. Het had de twee vrouwen ongeveer een jaar gekost om het te maken, een periode waarin hun band ook sterker was geworden.
"Het project van de jurk was een manier om dichter bij mijn moeder te komen. - schreef de auteur van de post - Langzaam werd het een schatkist vol herinneringen. Tijdens het maken ervan stierf mijn vader en ik creëerde een hart met een van zijn overhemden die ik in de jurk heb genaaid om hem op die speciale dag dicht bij me te voelen".
Pixabay - Not the actual photo
De vrouw vervolgde: "Een tijdje geleden verloofde mijn schoonzus zich en was de bruiloft aan het plannen. Omdat ze in dezelfde financiële omstandigheden verkeerde, kon ze zich geen erg dure jurk veroorloven, dus belde ze mijn man, haar broer, en vroeg hem of ze mijn oude jurk mocht hebben. Mijn man antwoordde dat hij het aan mij moest vragen, aangezien het van mij was en zij antwoordde dat ik er zeker geen bezwaar tegen zou hebben gehad, aangezien het jarenlang in een doos had gelegen."
Blijkbaar was haar man echter vergeten haar te waarschuwen en wist ze van niets tot ze thuiskwamen. "Na het werk ging mijn man me ophalen van kantoor en gingen we naar huis. - vervolgde de gebruiker - Daar vonden we mijn schoonzus die mijn jurk droeg en haar moeder, mijn schoonmoeder, die wat aan het verstellen was met spelden om het aan te passen aan de lichaamsbouw van haar dochter. Dat beeld maakte me woedend en ik explodeerde.” De discussie duurde lang. De vrouw vertelde haar schoonzus dat ze haar jurk nooit aan iemand zou uitlenen. Het bevatte te veel herinneringen, voorbije en gelukkige momenten, gevoelens, het stoffen hartje ter nagedachtenis aan haar vader, hoe kon ze denken dat iemand anders het zou dragen?
Gelukkig was haar man het met haar eens, maar haar schoonzus en haar schoonmoeder niet en na het gekibbel gingen ze woedend weg en noemden haar egoïstisch. Dit zorgde uiteraard voor veel twijfels en zelfs schuldgevoelens. Had ze anders kunnen reageren? Zou ze haar schoonzus, op wie ze erg gesteld was, haar jurk kunnen laten gebruiken? Of heeft ze er goed aan gedaan omdat het per slot van rekening iets heel persoonlijks is en het terecht is dat dat zo blijft, ook na zoveel jaren?
Hoe zou jij gereageerd hebben?
