28 jaar later vindt hij het jasje dat zijn moeder hem toen hij op school zat niet had kunnen betalen: "Het is haar teken uit het hiernamaals"
Als er een kledingstuk is waarmee de Amerikaanse sportbeeltenis nauw verbonden is, en dat gedragen wordt door een verscheidenheid aan mensen die tot de meest uiteenlopende subculturen behoren, dan is het ongetwijfeld het “letterman jacket”. Jongeren die op de universiteit een sport uutoefenen, dragen deze jassen met leren mouwen en een grote representatieve letter op de borst. Jed Mottley had er zelf een getekend toen hij student was aan de Chaparral High School in de stad Scottsdale, in Arizona, maar hij heeft het nooit voltooid gezien omdat zijn moeder het zich niet kon veroorloven om het te kopen. Na 28 jaar vond Jed dat jasje in een winkel en het eerste waar hij aan dacht was dat die vondst waarschijnlijk “een teken” was dat naar hem was gestuurd door zijn moeder die een paar jaar eerder overleed.
via CNN
Bijna dertig jaar geleden was Jed een student zoals alle anderen, die graag zijn op maat gemaakte jas wilde dragen: "Weet je, je moest de jas zelf ontwerpen... maar ik heb nooit het eindproduct te zien gekregen." Jed's moeder kon het zich namelijk niet veroorloven om ervoor te betalen, en Jed moest het opgeven ondanks dat al zijn klasgenoten er een hadden die speciaal voor hen was gemaakt. Die jongen, nu volwassen, had nooit verwacht dat hij na 28 jaar voor die jas zou staan.
De jas werd bovendien gevonden door Jed's broer, Josh, bijna 300 km verwijderd van de school waar de twee woonden. Was het een soort "signaal" dat hun moeder hen probeerde te sturen? Jed vertelde dat zijn moeder erg religieus was en hoe ze, voordat ze overleed, de twee broers iets heel bijzonders vertelde: "Mijn moeder was een van de meest religieuze mensen die ik ooit heb gekend en ze zei altijd: 'Ik zal jullie een teken geven van de andere kant’. Mijn moeder is in 2012 overleden, maar dat teken hebben we nooit gekregen.” Tot nu.
De jas werd op wonderbaarlijke wijze gevonden door Josh, in een kringloopwinkel die meer dan 280 km verwijderd was van de school van zijn broer, Jed. "Ik liep deze winkel binnen, ik kijk om me heen en het eerste wat ik zie is dit felrode jasje dat ergens hing", herinnert Josh zich. De broers waren zeker van de originaliteit van het jasje, want het had zeer karakteristieke patches: de naam "Jed" en “jaar '94".
Jed boekte onmiddellijk een vlucht om zich bij zijn broer te voegen en eindelijk de jas in zijn bezit te krijgen. Josh zei over die ontmoeting: "Ik bleef ernaar kijken en zei dat het niet waar kon zijn. Ik verzeker je dat ik de aanwezigheid van mijn moeder bij ons voelde toen ik hem ontmoette om het aan hem te geven."
Wat te zeggen, of je nu wel of niet gelooft dat deze ontdekking het resultaat was van de "wil" van de moeder die een signaal naar haar zoon Jed van buitenaf stuurde, wat zeker is, is dat het lot (of toeval) de man toestond om na zoveel jaren een ongelooflijke emotie te ervaren.
