Ze vraagt haar zus haar baan op te geven om babysitter te zijn: "mijn kinderen zijn belangrijker dan jouw honden"
Laten we er even over nadenken: wie zijn de eerste mensen tot wie we ons wenden als we ons in moeilijkheden bevinden? Het zal hoogstwaarschijnlijk familie zijn. Ouders of broers en zussen die ons snel te hulp moeten komen. Maar we mogen het nooit als vanzelfsprekend aannemen dat dit het geval is. Iedereen heeft zijn eigen leven, zijn gewoontes, zijn verplichtingen en het is zeker niet aan ons om alles te veranderen met een verzoek of een eis.
Ondanks de genegenheid en nabijheid tussen familieleden, hoeft niet iedereen beschikbaar en klaar te zijn om aan elk verzoek te doen. Een beetje wat er gebeurde tussen twee zussen in het verhaal dat we je gaan vertellen.
via Reddit
Sarah Gilbert/Flickr - Not the actual photo
Deze twee zussen waren heel hecht en stonden voortdurend in contact met elkaar, maar met verschillende levens. De een stichtte een gezin en kreeg 4 kinderen, de ander werkte als vrijwilligster en zorgde voor te adopteren honden. De verteller van het verhaal is de eerste, de moeder die in een bericht op Reddit besloot te vertellen over het verzoek aan haar zus.
"Ik ben een moeder van vier kinderen en erg gestrest. Mijn zus heeft geen kinderen en houdt heel veel van haar neefjes en nichtjes, daarom heeft ze meerdere keren aangeboden om op hen te passen. De laatste tijd heeft ze echter wat problemen. Ze zorgt voor in moeilijkheden verkerende honden, verzorgt ze en bereidt ze voor op toekomstige adopties. Het heeft haar er nooit van weerhouden om me te helpen met mijn kinderen, maar een tijdje geleden veranderde er iets. - vervolgde de auteur - Ongeveer 8 maanden lang zorgde ze voor een heel oude chihuahua die overal bang voor was en snel geïrriteerd raakte. Daarom kon ze, in tegenstelling tot andere keren, haar neefjes en nichtjes niet thuis opvangen".
theilr/Flickr - Not the actual photo
Gebruiker @Throw_away_no374828 vervolgde de uitleg door te zeggen dat ze een moment van ernstige depressie ervoer. Na de geboorte van haar laatste kind had ze donkere tijden achter de rug en in plaats van om hulp te vragen aan haar man, die het elke dag druk heeft met werk, had ze zich tot haar zus gewend. Toen ze hoorde dat haar zus voor een andere hond wilde zorgen, vroeg ze haar dit op te geven om haar te helpen met haar kinderen. "Ik weet hoeveel ze van haar werk houdt - schreef ze - maar ik heb haar zo hard nodig, anders had ik haar nooit gevraagd iets op te geven. Ik voel me echter schuldig en ik vrees dat ik een fout heb gemaakt jegens haar".
De vrouw zei verder dat ze geen echte babysitter kon inhuren en niemand anders om hulp kon vragen. Veel gebruikers in de commentaren waren niet vriendelijk voor haar en haar man. Sommigen hebben haar ervan beschuldigd geen goede moeder te zijn en anderen hebben met harde woorden uitgehaald naar de vader van de kinderen. Maar ze bleef om advies vragen en niet om beledigingen. Ze maakten een moeilijke periode door, ze waren in therapie en ze hadden gewoon iemand nodig die hen een handje hielp, in het bijzonder haar zus. Deze laatste had echter enige tijd nodig om te beslissen of ze door zou gaan met haar werk en andere honden zou verwelkomen, of een tijdje zou stoppen om haar zus te helpen.
Wat vind jij? Heb je ooit een soortgelijke situatie meegemaakt?
