De werkgever steelt haar werk door te doen alsof hij het zelf doet: ze neemt wraak door een onuitwisbare handtekening op de documenten te zetten
Werkrelaties met collega's en werkgevers zijn nooit gemakkelijk, maar in bepaalde werkomgevingen slagen ze erin om zich elke dag in iets te transformeren waar onmogelijk mee om te gaan is. Cristina Sevcenco was 25 toen ze in 2019 werd aangenomen door haar eerste grote bedrijf. In de eerste twee weken deed ze zeer belangrijk marktonderzoek, wat leidde tot de ontwikkeling van strategische inzichten die zeer relevant zijn voor de toekomst van het bedrijf. Het probleem is dat niemand haar naam had genoemd tijdens de presentatie van haar werk: de baas van Cristina gebruikte in feite het werk van de jonge vrouw en “verkocht het” alsof hij het zelf gedaan had. Hoevelen van jullie hebben zo'n ervaring gehad? We zijn er zeker van dat dit soort situaties helaas vaker voorkomen. Cristina bleef echter niet toekijken en pakte de kwestie aan.
Het kan erg frustrerend zijn om te ontdekken dat je werk "doorgaat” als het werk van iemand anders, vooral als niemand dit van tevoren expliciet heeft aangegeven. Cristina wist dat ze nooit persoonlijk belangrijke bedrijfsvergaderingen zou bijwonen en had daarom zeker niet verwacht haar ideeën en onderzoek zelf te presenteren aan andere managers, maar ze hoopte dat in ieder geval haar naam niet uit de presentatie was geschrapt. Helaas werden de presentaties van Cristina niet alleen door haar baas zonder wijzigingen tentoongesteld, maar het enige dat werd veranderd was precies de naam van Cristina.
De jonge vrouw realiseerde zich dit toen ze een keer langs de kantoorruimte liep waar een van deze belangrijke vergaderingen plaatsvond: "Ik liep langs een kantoor en zag mijn werk gepresenteerd worden in een kamer vol met zeer machtige mensen", herinnerde Cristina zich. Mijn naam werd echter niet één keer genoemd... Het brak mijn hart."
Cristina probeerde de kwestie aan haar baas uit te leggen, waarbij ze erop wees dat ze niet om een promotie of een bonus vroeg, of om persoonlijk aanwezig te kunnen zijn bij de introducties, maar gewoon wilde dat haar naam behouden zou blijven, als erkenning voor haar harde werk. De werkgever deinsde niet terug en minimaliseerde de kwestie. Op dat moment nam Cristina de beslissing om haar werk te behouden en wraak te nemen: ze verborg haar naam in de PowerPoint-presentatie en voegde haar watermerk handtekening toe aan elke dia. Nu zou haar naam onverwijderbaar zijn en zou iedereen weten dat het brein achter die briljante zoektochten van haarzelf was.
Na deze actie hebben veel gebruikers haar gevraagd een tutorial te maken over hoe je een "watermerk" kunt toevoegen aan de dia's of, meer in het algemeen, aan het document of de afbeelding die je wilt beschermen tegen eventuele diefstal. Cristina gaf echter toe dat deze actie haar duur kwam te staan: haar carrière kwam plotseling stil te liggen en het bedrijf in kwestie verving haar kort daarna, met een opzegtermijn van 21 dagen.
Nu werkt Cristina voor een ander bedrijf en nu zegt ze: "Ik denk dat managers die andermans werk voor hun eigen werk laten doorgaan vaak voorkomt, want op dit gebied is het een kooi met leeuwen. Je moet vechten om je weg te vinden. Letterlijk. Het maakt niet uit wie gewond raakt." De jonge werkneemster droomt echter van een wereld waar geen ongebreidelde concurrentie hoeft te zijn:
"Het hoeft niet altijd een wedstijd te zijn. We kunnen samenwerken om te groeien. We hoeven niet van elkaar te stelen. We kunnen van elkaar leren en beter worden, een betere werkruimte creëren, waar iedereen wordt ondersteund en gewaardeerd. Maar soms lijkt het of het maar een droom is.”
Wat denk jij ervan? Heb je jezelf ooit in dezelfde situatie bevonden als Cristina?
