Hij ziet een medewerker rijst koken op kantoor: hij stuurt zijn geld naar zijn moeder en heeft zelf niets
Je moet geluk hebben om een werkgever of manager tegen te komen die geeft om het leven van zijn of haar werknemers, want regels en winst lijken altijd belangrijker dan wat dan ook. Gelukkig is er echter nog iemand die weet te luisteren en begrijpen. De ondernemer Azri Walter had niet in het minst verwacht een van zijn werknemers aan te treffen die 's avonds rijst kookte op kantoor, en toch luisterde hij naar het verhaal van de werknemer zonder overweldigd te worden. Zijn werknemer had daar op dat moment niet mogen zijn, vooral niet om rijst te koken, maar zijn motieven waren zo ontroerend dat Azri besloot iets voor hem te doen.
Azri Walter is een Maleisische ondernemer die niet had verwacht dat zijn werknemer, Habil, in armoede zou vervallen: hij betaalde hem $240 per week, dus hij moest het geld hebben om voedsel te kopen. Toen Azri zag dat Habil die avond op kantoor was gebleven en witte rijst aan het koken was, schrok hij. Habil dacht dat er die avond niemand naar kantoor zou terugkeren, maar Azri was daar onverwachts op een ongebruikelijk tijdstip verschenen. Habil had echter geen spijt van zijn gebaar en legde de situatie aan Azri uit. Habil stuurt al zijn geld naar zijn moeder: "Ze heeft me niet gevraagd om het te doen, maar ze heeft het nodig. Als ik haar het geld geef, kan ze het gebruiken om eten en kleding voor zichzelf te kopen en voor mijn broers", legde de werknemer uit. Habil voegde eraan toe: “Ik weet niet hoe lang mijn moeder nog zal leven. Nu ze er nog is, wil ik haar gelukkig maken. Ik heb niemand anders om voor te zorgen, dus dit is goed. Ik ben tenslotte in staat om zelf geld te verdienen."
Het feit dat Habil dit allemaal deed voor zijn moeder, de persoon om wie hij het meest gaf en die het meeste voor hem had gedaan, zette Azri aan het denken.
De ondernemer deelde het verhaal van Habil en uitte zijn verbondenheid met de ideeën en zijn houding ten opzichte van zijn moeder: "Habil heeft gelijk. Onze moeders gaven ons alles wat ze ons konden geven toen we jonger waren". Niet alleen waardeerde Azri daarom het gebaar van zijn medewerker enorm, maar besloot hij hem te belonen door hem mee uit eten te nemen.
Een verhaal dat ons herinnert aan hoe onze ouders ons baken waren toen we klein waren en dat het nu aan ons is om voor hen te zorgen.
