Ze reist met het vliegtuig met haar kinderen van 2 en 5 jaar: drie onbekenden bieden aan om de kinderen rustig te houden tijdens de reis
Een lange reis met het openbaar vervoer maken kan leuk zijn met het juiste gezelschap, het kan saai zijn als we alleen zijn, en het kan vooral vermoeiend zijn als we kleine kinderen meenemen. We weten dat situaties voor kinderen waarin ze heel lang stil moeten zitten, zonder dat er iets gebeurt, zoals een bijzonder vermoeiende reis, moeilijk zijn. Een beetje zoals wat er gebeurde met deze moeder die had besloten het vliegtuig te nemen met haar twee kinderen van 5 en 2, en helaas ging niet alles zoals gepland...
De moeder in kwestie heet Becca Kinsey, en op Facebook wilde ze enige tijd geleden vertellen hoe het enorme en onverwachte gebaar van vriendelijkheid van enkele passagiers aan boord van hetzelfde vliegtuig dat ze samen met haar twee kinderen van 5 en 2 jaar oud had genomen, er toe heeft geleid dat ze de kijk op het leven hebben veranderd. De 31-jarige vrouw had alles perfect geregeld, ze zou haar zoon Blake thuis laten en haar twee zoons James en Wyatt meenemen naar Disneyworld in Florida. De vlucht van Dallas naar Orlando en vice versa zou drie uur duren, plus de wachttijd na het inchecken op de heenreis en op de terugweg; een eindeloze tijd voor haar twee kinderen, steeds prikkelbaarder en onrustiger.
Dit is wat er met de heenreis gebeurde in Becca's woorden: “Ik dacht dat het een goed idee was om alleen te vliegen met een 2-jarige en een 5-jarige. We stonden in de rij, op het randje van tranen terwijl Wyatt schreeuwde en James uitgeput was. Plots kwam een moeder naar me toe en zei: "Kom hier, spring in mijn armen. Ik weet hier wel raad mee!” Wyatt viel in slaap en ik probeerde de handbagage van iedereen te dragen toen een andere moeder in de rij zei: "Geef alles maar aan mij, ik zorg er wel voor!”. Toen ik ze allebei bedankte, zeiden ze: "Maak je geen zorgen, we zorgen ervoor dat je op die vlucht stapt."
Maar daar bleef het niet bij: "De tweede vrouw pakte alles en hielp me door de beveiliging en bovendien begeleidde ze ons naar de gate om ervoor te zorgen dat we op de vlucht stapten. Uiteindelijk begon Wyatt te schreeuwen bij het opstijgen voordat hij weer in slaap viel. Na ongeveer 45 minuten kwam er een andere engel van het vliegtuig en zei: "Het lijkt erop dat je een pauze nodig hebt" en hield Wyatt de rest van de vlucht vast en bracht hem naar de bagageband, gaf hem aan Blake (mijn man wachtte op ons), omhelsde me en zei “Fijne Kerst!”
Kortom, het lijkt erop dat de terugreis van deze arme moeder van Orlando naar Dallas niet rooskleurig is geweest, maar dankzij de onverwachte vriendelijkheid van enkele onbekende vrouwen is alles goed gegaan en waren haar twee kleine kinderen op wonderbaarlijke wijze gekalmeerd.
Lang leve de vriendelijkheid!
