5-jarige jongen geeft 30 cent aan dakloze man die hij op straat ontmoette: "Hier, dit is alles wat ik heb"
We mogen nooit het hart en het grote verantwoordelijkheidsgevoel en de solidariteit van onze kinderen onderschatten; hoewel ze nog niet de leeftijd hebben bereikt om een volwassen leven te leiden dat zich bewust is van hoezeer de realiteit van vandaag beslist niet gemakkelijk is, is het juist hun "nuchtere” kijk op de wereld zelf en de mensen die het zo uniek, bijzonder en vaak heel verrassend maakt. De vader van dit 5-jarige kind was ongetwijfeld bijzonder verrast toen hij een emotioneel gebaar van vriendelijkheid wilde maken naar een arme dakloze man.
De vader van de 5-jarige jongen heet Justice Smith, en in een bericht op zijn Facebook-profiel dat nu viraal en erg populair is geworden, vertelde hij hoezeer zijn zoon hem verraste met een zeer tedere en tegelijkertijd onverwacht gebaar, een echte daad van vriendelijkheid jegens een dakloze man die om hulp vroeg. Dit is wat Justice op Facebook vertelde: "Ik maakte er bijna een puinhoop van. Terwijl mijn 5-jarige jongen en ik op weg waren naar de tandarts, zagen we een dakloze man op straat. Ik wilde hem wat geld geven, maar ik had niets bij me, dus ik knikte hem alleen maar glimlachend toe. Mijn zoon Justus merkte de man ook op. En toen gebeurde het... mijn zoon stond erop die man de 30 cent die hij op zak had te geven.
Ik was meer dan blij dat hij het met vreugde wilde doen, maar eerlijk gezegd aarzelde ik. Ik wilde deze man, die duidelijk alle hulp nodig had, niet slechts 30 cent geven. Mijn trots en gedachten over de onbekende reactie van de dakloze man op het ontvangen van slechts twee munten stonden me in de weg. Ik realiseerde me echter meteen dat ik het enige probleem was in deze situatie en dat ik moest luisteren naar de woorden van Justus... "
"Toen dacht ik bij mezelf: dit hebben we hem geleerd en nu hij alles wil geven wat hij nu te bieden heeft, laat je je persoonlijke egocentrisme dit moment verpesten? Het goede voorbeeld geven is wat we hem hebben geleerd, dus laat hem je nu leiden in dit gebaar van vriendelijkheid. Ik draaide het raampje naar beneden, in de hoop dat deze man niet beledigd zou zijn omdat hij hem slechts 30 cent gaf. Toen zei ik: "Het spijt me vriend, ik heb geen geld bij me, maar mijn zoon hier wil je alles geven wat hij nu heeft. Hij is net 5 jaar geworden!"
De glimlach op het gezicht van die man lichtte op en hij zei tegen Justus: "God zegene je, kleine man! Heel erg bedankt!"
Maar dit is niet het punt. De pure en oprechte vriendelijkheid van mijn zoon veroorzaakte ook een kettingreactie achter ons NADAT het stoplicht op groen sprong. Mijn zoon, zonder het zelfs maar te beseffen, herinnerde me er met zijn actie nog eens aan dat het altijd en alleen om het hart gaat. Het maakt niet uit hoeveel je hebt; geven met liefde en oprechtheid is anderen vaak meer tot zegen dan we denken. Ik ben hem echt dankbaar voor de les die hij me vandaag heeft geleerd!"
Het maakt niet uit of een gebaar banaal is of niet, het belangrijkste is om het met het hart te doen, dat is wat het verschil maakt!
