Hij vindt een mobiele telefoon op straat en wil deze teruggeven, maar hij wordt uiteindelijk beschuldigd van diefstal
Hoe meer we vooruit gaan, hoe minder we anderen vertrouwen: we twijfelen allemaal aan de eerlijkheid van de mensen om ons heen en zelfs als er positieve gebeurtenissen of vriendelijke daden lijken te zijn, halen we onze neus er voor op omdat het absurd lijkt dat belangeloze vriendelijkheid kan bestaan. We hopen van harte dat deze mensen in de minderheid zijn, maar het verhaal dat we je gaan vertellen, bewijst precies het tegenovergestelde. Een 41-jarige metselaar pakte op straat een mobiele telefoon op met de bedoeling deze terug te geven aan de rechtmatige eigenaar; de man had nooit verwacht dat hij hiervoor van diefstal zou worden beschuldigd. Het gebeurde in Italië, in de stad Florence, en nu riskeert de man een proces nadat hij werd beschuldigd van diefstal.
via Tg24
Een verhaal dat paradoxaal is: een eerlijke man wilde een mobiele telefoon teruggeven, maar werd uiteindelijk ten onrechte beschuldigd. Ioan is de 41-jarige Roemeense metselaar die bij toeval in deze situatie terechtkwam. Toen hij 's morgens op weg naar zijn werk een mobiele telefoon op de grond zag liggen, besloot hij deze op te pakken en terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. De smartphone was echter vergrendeld en omdat hij het wachtwoord niet kende, had Ioan er geen toegang toe om erachter te komen aan wie hij hem moest teruggeven of gewoon een contactpersoon van de eigenaar te bellen.
Het verhaal wordt rechtstreeks verteld door Ioan: "Ik ging naar mijn werk, toen ik een mobiele telefoon op de grond zag liggen, midden op straat. Ik zei tegen mezelf: ‘Als er een auto overheen rijdt is hij kapot’. Dus ik pakte het, en wachtte op een telefoontje van de eigenaar. Hij belde me een paar uur later, maar hij kwam met de politie. Hij deed aangifte van diefstal en nu riskeer ik een proces”.
De arbeider was die ochtend naar zijn werk gegaan en wachtte tot de eigenaar zou bellen. Het eerste telefoontje kwam na een uur terwijl Ioan aan het werk was; toen er voor de tweede keer gebeld werd nam de arbeider onmiddellijk op. Jammer echter dat de rechtmatige eigenaar meteen aan diefstal dacht en zich met de politie aan zijn zijde bij Ioan presenteerde. “Zodra ik een voet naar buiten zette, zag ik dat er twee politieagenten bij hem waren", zei Ioan en vervolgde: "'Hij is het! Hij is het!', begon de jongen te schreeuwen. Toen begon hij te zeggen dat ik de avond ervoor zijn telefoon had gestolen in een bar, waar ik niet eens was geweest”. Ioan verdedigde zichzelf en beweerde ook dat hij nooit de telefoon zou hebben opgenomen als het zijn bedoeling was geweest om de mobiele telefoon te stelen, maar de jongen wilde er niets van weten en beschuldigde de werknemer er niet alleen van een dief te zijn, maar ook "dom" te zijn geweest om zo te handelen.
"Het was fout om niet meteen naar de politie te gaan om aangifte te doen van de vondst van de telefoon, maar ik ben geen dief. En ik ben niet dom. Ik ben een eerlijke Florentijn en ik zou graag willen dat dit in ieder geval erkend wordt", besluit Ioan in zijn verdediging.
Het is triest om te bedenken dat een gebaar van bezorgdheid verkeerd is geïnterpreteerd als ervan willen profiteren. Misverstanden zullen er altijd zijn, maar is het niet beter ze op te lossen dan meteen tot misschien verkeerde conclusies te komen?
