Hij koopt elk weekend koffie voor een dakloze: op een dag betaalt de dakloze hem onverwachts terug
Een daad van vriendelijkheid kan het leven van de persoon naast je ten goede veranderen, heb je er ooit over nagedacht? Soms is een aangeboden kopje koffie of een praatje tijdens het wachten op de bus voldoende om het humeur van iemand die het nodig heeft te verbeteren. Als dit voor iedereen geldt, geldt het nog meer voor die mensen die gewoonlijk als "onzichtbaar" worden beschouwd, namelijk daklozen. Het lijkt altijd te gemakkelijk om over deze mensen te oordelen zonder hun verhalen echt te kennen, terwijl het veel gemakkelijker zou zijn om hen een gebaar van echte solidariteit te bieden.
Joe Wilson trok zich bijvoorbeeld nooit terug en bood altijd koffie aan en maakte een praatje met een man die op straat woonde, vlakbij de bar waar hij elk weekend ging ontbijten.
Joe Wilson ging elk weekend naar het café “Old Salty's" in Glasgow voor het ontbijt. Elke keer nam hij een extra kop koffie voor Daniel, een man die net buiten de cafetaria tijdschriften verkocht. In de loop der jaren heeft Joe een speciale vriendschap met Daniel ontwikkeld en vaker wel dan niet laat hij verschillende kopjes koffie achter die al betaald zijn aan de bar, om te kunnen drinken wanneer de temperaturen lager worden. Daniel was niet altijd dakloos: voordat hij op straat ging leven, was de man kok, maar toen verloor hij zijn baan. Daniel waardeert wat Joe voor hem doet: "Joe is een heel aardige man, hij komt hier elke week en komt altijd een praatje maken en biedt me koffie aan. Hij is niet rijk of zo, hij is gewoon een geweldige en aardige man."
Op een dag was het echter Joe die een onverwachte verrassing ontving. De man was zoals elke zaterdagochtend naar het café gegaan om te ontbijten, maar toen hij naar de kassa ging om te betalen, antwoordde de caissière dat iemand de rekening al had betaald. Het was Daniël!
"Vandaag deed ik alles zoals gewoonlijk, maar toen ik het ontbijt ging betalen," zei Joe, "vertelde het meisje van de bar me dat het al betaald was... door Daniel. Hij had £20 gewonnen met een kraskaart en hij besloot dat hij me wilde bedanken voor wat ik voor hem had gedaan." In werkelijkheid vertelde Joe later dat Daniel het geld niet had gewonnen, omdat hij niet gokte, maar hem dat liever had verteld, zodat hij zich niet schuldig zou voelen. Het is duidelijk dat Daniël nauwelijks in staat is om te overleven, wat zijn gebaar van dankbaarheid nog betekenisvoller maakte. We kunnen allemaal zeker een voorbeeld nemen aan zijn gedrag en dankbaarheid tonen aan degenen die er elke dag in slagen om ons leven te verbeteren.
