Hij was een dakloze man, nu is hij de "gelukkigste" buschauffeur in Londen geworden
In het leven kan alles gebeuren, maar tegelijkertijd kan alles plotseling en ten goede veranderen. Hoewel het gemeenschappelijke pad bezaaid is met obstakels, verdriet en zeer grote moeilijkheden, is niets onmogelijk, geen berg is te moeilijk om te beklimmen, alles kan altijd beter worden als we denken dat we de bodem hebben bereikt; als we zo laag zijn gevallen, kunnen we immers niets anders doen dan ons langzaam optrekken. Iets dat Patrick Lawson, de hoofdpersoon van dit prachtige verhaal, een tweede kans en verlossing, heel goed weet.
via The Guardian
Het verhaal van Patrick Lawson, van jarenlang dakloos tot de "gelukkigste" chauffeur van Londen, lijkt echt een sprookje met een gelukkig einde; hij vertelde het zelf met zijn ontroerende woorden: "Ik ben opgegroeid in een zeer arm gezin en ik denk dat dat de reden is waarom veel van de vreselijke dingen die ik in mijn leven heb gedaan om het geld waren. Het begon allemaal met geld. Het enige wat ik wist te doen was de wet overtreden en ik belandde meerdere keren in de gevangenis, ik gebruikte verdovende middelen, ik was ervan overtuigd dat ik het misschien niet zou redden.
De sociale dienst werd gebeld en ik liet me behandelen. Van daaruit begon ik me te wijden aan persoonlijke ontwikkeling via podcasts en YouTube-video's. Ik veranderde van gedachten en realiseerde me dat wat ik deed verkeerd was en toen zette ik er een punt achter. Het is een moeilijke weg geweest, maar na vijf jaar ben ik dankbaar dat ik de kans heb gekregen om te leven. Ik ben in een andere plaats en een ander humeur. Ik herinner me dat ik las dat wat voor werk je ook doet, ook al vind je het niet leuk, je je best moet doen, want het zal je helpen groeien als persoon en je uiteindelijk leiden naar datgene wat je wilt doen in het leven."
Wikimedia/Not The Actual Photo
"Ik dien mijn gemeenschap en maak andere mensen gelukkig door te doen wat een buschauffeur zou moeten doen: voor hun behoeften zorgen. Ik stop aan de stoeprand, laat de bus zakken waar nodig, wacht tot de ouderen gaan zitten en begroet de mensen die instappen. Eerder dit jaar werd ik uitgeroepen tot de gelukkigste buschauffeur van Londen. Ik heb de afgelopen twee jaar meer dan 100 lofbetuigingen gekregen van passagiers.
Ik heb geluk dat ik in een flat woon die ik heb gekregen toen mijn kinderen en ik in een studio woonden. Mijn huur is £145,- per week. Ik betaal £166 omdat ik al jaren een achterstand heb. Ik heb nog steeds de gewoonte om te leven alsof ik in de gevangenis zit, dus ik zit vaak alleen in één kamer. Ik geef ongeveer £50 per week uit aan eten. Ook al neem ik nu afhaalmaaltijden, ik probeer er een gewoonte van te maken om thuis te koken omdat ik meer geld moet sparen.
Nu voel ik me echt goed. Ik heb veel zelfonderzoek gedaan en ik denk dat veel van mijn gedrag in het verleden voortkomt uit dingen die mij als kind zijn overkomen. Maar nu ben ik blij met mezelf, ik hou van mijn werk en ben goed op weg om mijn eerste appartement te kopen."
Een prachtig verhaal over tweede kansen en verlossing, nietwaar?
