Grootmoeders hebben een emotionelere band met kleinkinderen dan met hun kinderen: dat stelt een wetenschappelijke studie
De band die kan ontstaan tussen een oma en een kleinkind is echt bijzonder en uniek; bijna iedereen kent het als een soort ongeschreven algemene regel, maar nu is er aanzienlijk wetenschappelijk bewijs dat bevestigt hoeveel de grootmoeder op een heel bijzondere manier om haar kleinkind geeft, misschien zelfs meer dan om een kind, die onderhand volwassen is. Een zeer interessante studie werd uitgevoerd door James Rilling van Emory University in Atlanta, met resultaten die niet alleen verrassend, maar ook zeer, zeer teder en ontroerend zijn.
via The Guardian
De studie, uitgevoerd door Emory University in Atlanta en onder toezicht van James Rilling, werd mogelijk gemaakt door de hersensystemen te analyseren van ongeveer 50 grootmoeders die minstens één kleinkind hadden, een jongen of een meisje, in de leeftijd tussen 3 en 12 jaar. Elk van deze grootmoeders kreeg enkele familiefoto's te zien; sommigen beeldden hun kinderen af, anderen hun kleinkinderen, en toen hun oog op deze laatsten viel, veranderden de hersenstimuli (gecontroleerd en vervolgens geanalyseerd door magnetische resonanties) volledig: "Het enige dat we in deze gevallen konden waarnemen, was de activering van bepaalde delen van de hersenen geassocieerd met emotionele empathie. Dit suggereert dat grootmoeders de neiging hebben om hetzelfde te voelen als hun kleinkinderen wanneer ze met hen praten of met hen omgaan. Als het kleinkind bijvoorbeeld lacht, zullen de grootmoeders hetzelfde gevoel ervaren, als het kleinkind huilt, zullen ze hun nood voelen”, zei James Rilling.
Dit veranderde toen deze grootmoeders foto’s van hun volwassen kleinkinderen te zien kregen; ook in dit geval zijn de hersensystemen van de oudere vrouwen anders ten opzichte van het vorige experiment; in deze gevallen werd een reactie in hun hersenen geactiveerd die verband hield met cognitieve en niet langer emotionele empathie: "Kort gezegd, emotionele empathie is wanneer een persoon kan voelen wat iemand anders voelt, cognitieve empathie is wanneer hij in staat is om te begrijpen, op puur cognitief vlak, wat de ander voelt en vooral waarom."
Met andere woorden, als een grootmoeder interactie heeft met een jong kleinkind (de gemiddelde leeftijd van het experiment was van foto's waarop kinderen van 3 tot 12 jaar werden geportretteerd), geeft ze een reactie met een zeer sterke emotionele empathie, waarbij ze dezelfde emoties voelt als haar kleinkind; als laatstgenoemde daarentegen al volwassen is, voelt de grootmoeder een zeer sterke empathische band, maar niet langer emotioneel, maar cognitief, gekoppeld aan redeneren.
Kortom, we kunnen zeker stellen dat de band tussen een oma en haar kleinkind verder gaat dan begrip en is meer dan bijzonder en uniek, en zal dat altijd zijn!
