Lerares schikt het haar van een leerling tijdens de pauze: ze waren allemaal in de war geraakt door de regen
Docent zijn op school is geen baan zoals alle andere; er is niet alleen passie voor je werk nodig, maar ook veel communicatieve vaardigheden, empathie en vriendelijkheid jegens studenten die het moeilijker hebben. Soms kan voor deze leerlingen zelfs het meest ogenschijnlijk eenvoudige gebaar uitmonden in een daad van grote solidariteit. Iets wat Vanessa Sefa heel goed weet, een lerares op een middelbare school in Londen die een heel eenvoudig maar belangrijk gebaar heeft gemaakt naar een van haar leerlingen...
Toen de leerlinge Purity Agyeman op een ochtend op school arriveerde met al haar haren in de war en nat van de stromende regen, moest ze haar lerares Vanessa wel om hulp vragen om haar te helpen haar lokken in orde te brengen; de lerares kon natuurlijk geen nee tegen haar zeggen: "Ze had tranen in haar ogen, en ze vertelde me dat ze zo niet de hele dag op school kon rondlopen en dat ze liever naar huis ging. Haar haren begonnen in de knoop te raken door de wrijving van de capuchon en het regenwater."
Vanessa Sefa wist heel goed dat het voor de twaalfjarige studente geen banaliteit was om zichzelf aan anderen te laten zien met haar haar netjes gestyled en gekamd; de vrouw wist heel goed dat het voor een meisje van die leeftijd uitermate belangrijk is voor het zelfrespect: "Voor iedereen, ongeacht ras of afkomst, is het haar vaak een belangrijk onderdeel van hun identiteit. Vooral zwart haar is vaak geladen met politieke of revolutionaire sentimenten, zelfs als het individu zich niet bewust is van de context. Zwart haar wordt soms gezien als "rommelig", "radicaal" en zelfs "vies". Door deze sociale vooroordelen zijn gekleurde mensen zich vaak veel bewuster van wat hun haar over hen zegt."
Vanessa had op dat moment niet veel hulpmiddelen om het haar van het 12-jarige meisje in orde te brengen, behalve een kleine kam en haar handen; het kostte haar 15 minuten om de meeste lokken en krullen te ontwarren, maar uiteindelijk, met alleen haar nagels en de kam, slaagde Vanessa erin om Purity's haar te kammen en haar het kapsel terug te geven dat ze had voor de regenbui losbarstte.
Een ogenschijnlijk heel eenvoudig gebaar, maar in werkelijkheid vol betekenis; zowel Purity als Vanessa Sefa zijn zwarte vrouwen in de stad Londen, een metropool die slechts 3% van de zwarte leraren van het totaal telt; een niet onbelangrijk aantal dat des te meer benadrukt hoezeer de twee hoofdrolspeelsters van dit mooie verhaal zich nog in zekere zin deel uitmaken van een "minderheid", ondanks de snel veranderende tijden...
