Badmeester draagt een 95-jarige dame in zijn armen zodat ze bij de ligstoel kan komen
Wanneer een ouder bejaard wordt, proberen we zoveel mogelijk voor ze te zorgen en ze niet alleen en in de steek te laten. Soms worden kinderen geconfronteerd met objectieve moeilijkheden die hun dierbaren ervan weerhouden om in vrede van de laatste dagen van het leven te genieten. Dottie Schneider kon bijvoorbeeld niet lopen op het zand van Orange Beach - op 95-jarige leeftijd was lopen geen optie voor haar! Toch was oma met haar dochter op vakantie gegaan om te genieten van de zeelucht - maar hoe moest ze naar het strand gaan? Gelukkig aarzelden de strandwachters van Orange Beach niet en hebben ze geen seconde getwijfeld om dit eenvoudige verzoek mogelijk te maken.
De 95-jarige Dottie Schneider uit Chandler, in Indiana (VS), was met haar dochter Kimberly Waterbury op vakantie naar de Golfkust. Het plan was heel simpel: relaxen op het strand! Helaas werd hun enthousiasme meteen afgeremd door een objectief probleem: er was geen manier om de rolstoel te gebruiken om het strand te bereiken. Lopen was voor Dottie helemaal niet haalbaar en de situatie leek ineens een beetje wanhopig te worden. Gelukkig heeft het ongelooflijke personeel van Orange Beach de twee vrouwen gered!
Een strandwacht die de situatie opmerkte, bood de twee vrouwen een ritje aan in zijn patrouillewagen en begeleidde Dottie naar het strand. De badmeester realiseerde zich dat de twee vrouwen er de hele week zouden zijn en bood zijn hulp aan, namens al het personeel van Orange Beach. Elke ochtend ging een badmeester ze ophalen en droeg Dottie in zijn armen naar de ligstoel. De foto's van het prachtige tafereel gingen al snel viraal: veel gebruikers applaudisseerden voor de toewijding van de strandwachten en bedankten hen voor hun waardevolle service.
Het Facebook-bericht luidt: "Badmeesters zijn ambtenaren en we zouden niet gelukkiger kunnen zijn om deze service te bieden. Mevrouw Dottie Schneider bezocht ons onlangs hier in Orange Beach op 95-jarige leeftijd, in de hoop te genieten van het strand, maar ze kon niet in haar eentje over het zand lopen. Een week lang ontmoetten de strandwachten mevrouw Dottie en haar familie elke dag om haar naar haar ligstoel te helpen, en aan het eind van de dag brachten ze haar terug naar haar appartement”.
Om de strandwachten te bedanken voor hun onschatbare service en hun oneindige vriendelijkheid te beantwoorden, vulde de familie van mevrouw Dottie aan het einde van de vakantieweek hun koelkast met allerlei soorten voedsel. Voor mevrouw Dottie was het een echte vakantie en alles was mogelijk dankzij de vriendelijkheid van deze onvermoeibare strandwachters: geweldig!
