Hij geeft zijn plaats in de eerste klas aan een moeder met een ziek kind: het vriendelijke gebaar van een onbekende
Soms kan zelfs een klein, vriendelijk en onbaatzuchtig gebaar vreugde en sereniteit in iemands dag brengen. We weten nooit wat de persoonlijke verhalen zijn van elke onbekende die we op straat tegenkomen en daarom moeten we altijd aardig en sympathiek tegenover anderen zijn.
Kelsey Zwick zou met haar 11 maanden oude dochtertje van Orlando, in Florida naar Philadelphia, Pennsylvania vliegen. Tijdens deze reis van twee en een half uur droeg de jonge moeder een gigantische tas vol luiers en een zuurstofapparaat voor haar te vroeg geboren dochtertje. Een onbekende passagier zag de duidelijke moeilijkheden waarmee de vrouw werd geconfronteerd en wilde haar zijn plaats in de eerste klas geven.
Als je meer hebt en als je de mogelijkheid hebt, moet je altijd proberen goed te doen voor anderen. Gelukkig blijven dit soort verhalen arriveren, die het hart verwarmen en ons hoop doen vinden in de mensheid.
Nadat ze met haar dochtertje in haar economy-stoel was gaan zitten, kreeg Kelsey Zwick gezelschap van een stewardess die haar heel onverwacht nieuws bracht: een andere passagier had haar een stoel in de eerste klas gegeven. De man moet gedacht hebben dat de vrouw in die situatie beter af zou zijn in de eerste klas. Hij had tenslotte geen klein meisje om in zijn armen te dragen, samen met een zuurstofapparaat. Kelsey kon haar tranen niet bedwingen en stopte geen moment om de man te bedanken voor zijn vriendelijke gebaar, ook al hebben de twee elkaar niet echt ontmoet tijdens de stoelwisseling. Toen ze eenmaal waren geland, probeerde Kelsey de man buiten het vliegtuig op te sporen en op hem te wachten, maar de twee verloren elkaar uit het oog toen ze uitstapten.
Kelsey voelde echter een sterke behoefte om de man te bedanken voor dat mooie gebaar, dus plaatste ze een lang bericht op Facebook:
"Aan de man die vandaag van Orlando naar Philadelphia reisde: ik ken je niet, maar ik denk dat je ons ergens hebt gezien. Ik duwde een kinderwagen, ik had een luiertas aan de ene kant en ik sleepte ook een zuurstofflesje mee voor mijn dochter. We hadden een glimlach op onze gezichten toen we naar haar "vrienden" gingen in CHOP (Children's Hospital of Philadelphia). We stapten vroeg in het vliegtuig, namen onze stoel bij het raam en maakten grapjes met de mensen om ons heen dat ze naast mijn schreeuwende maar blije baby moesten zitten. De stewardess kwam en vertelde me dat je wachtte om van stoel te veranderen. Je gaf je comfortabele eersteklas stoel aan ons op. Omdat ik mijn tranen niet kon bedwingen, huilde ik door het gangpad terwijl mijn dochter Lucy lachte! Ik glimlachte en bedankte je toen we van stoel wisselden, maar ik kon je niet fatsoenlijk bedanken. Daarom zeg ik je nu... dank je wel. Niet alleen voor de plek zelf, maar dat je het opgemerkt had. Om ons te zien en te begrijpen dat het misschien niet altijd gemakkelijk is. Voor het besluit om een onbaatzuchtige daad van vriendelijkheid jegens ONS te doen. Het herinnerde me eraan hoeveel goed er is in deze wereld. Ik kan niet wachten om het Lucy op een dag te vertellen."
Na het publiceren van het lange bericht op Facebook, slaagde de luchtvaartmaatschappij erin Kelsey in contact te brengen met de beroemde “onbekende”, een man genaamd Jason Kunselman. De man, die werd geïnterviewd, zei eenvoudigweg dat zijn gebaar op dat moment "het juiste was om te doen".
Verbazingwekkend hoe een eenvoudig gebaar iemands dag kan veranderen, nietwaar?
