Een kind met een handicap is het doelwit van pestkoppen, maar het voetbalteam vrolijkt hem op
Taylan, is een jonge inwoner van Ohio die altijd slechts één passie heeft gehad: American football. Zijn droom om voetballer te worden verdween echter toen hij op zesjarige leeftijd de diagnose hersenverlamming kreeg. Een moeilijke toestand waar Taylan echter geen aandacht aan lijkt te schenken, zozeer zelfs dat de jongen, ondanks de vele obstakels, heeft besloten om meer vastberaden dan ooit terug te keren op het veld. Maar als de ziekte de jonge Taylan niet heeft gedemoraliseerd, deden zijn teamgenoten dat wel, door hem te pesten. Voor hem is voetballen altijd zijn enige doel geweest, maar door deze pesterijen leek hij de interesse in de bal volledig te hebben verloren. Maar de verrassingen voor hem moesten nog komen...
via BCSN
Het is voor Taylan nooit gemakkelijk geweest om te voetballen en hoewel zijn vorm van verlamming zeer mild is, wordt elke training een echte uitdaging. Zijn moeder, Carrie Wilmoth, die weet van de grote passie van haar zoon, heeft altijd geprobeerd het beste te doen en vergezelde hem met veel enthousiasme naar trainingen en wedstrijden. Toen ze werd geïnterviewd door lokale kranten, deelde ze haar gedachten over de jongen: “Mijn kleine Taylan lijdt aan een zeldzame, zeer milde verlamming. Je kunt het niet echt zien door alleen naar hem te kijken en ondanks zijn invaliderende ziekte besloot hij dit jaar toch te gaan voetballen”.
Pesten: nog een uitdaging om het hoofd te bieden...
Echter, na constante bedreigingen en pesterijen, begon de kleine Taylan langzaam zijn enthousiasme voor de sport te verliezen. Door de pestkoppen die het op hem gemunt hadden, keerde hij na elke training in tranen naar huis. Een hartverscheurende scène voor zijn moeder, die wist hoe belangrijk voetbal was voor Taylan en voor zijn gezondheid. Het voetbal verlaten zou betekenen dat de kleine Taylan alles zou verliezen.
Een ongelooflijke verrassing...
Na maanden van lijden besloot de moeder van de kleine voetballer het verhaal publiekelijk op Facebook te vertellen, in de hoop de onaangename situatie op de een of andere manier op te lossen. Emily Buckman, de vrouw van een van de trainers van Taylans voetbalteam, was de eerste die de hartverscheurende post zag.
Om het kind op te vrolijken, besloten de oudere kinderen van het voetbalteam van het lyceum de mensa tijdens Taylans lunch binnen te dringen. Er waren al twee kaartjes voor hem gekocht voor de meest belangrijke wedstrijd van het jaar, namelijk die tussen het team van het lyceum en de regerend kampioen.
Voor Taylan was het in feite een droom om die wedstrijd vanaf de officiële bank van het team te bekijken. Na maanden van lijden en huilbuien lijkt de jongen eindelijk die pestkoppen te zijn vergeten en lijkt hij zich weer te herinneren hoe geweldig de sport was waar hij altijd van had gehouden: voetbal.
