Alleenstaande vader moet besparen op de verwarming om zijn 5-jarige dochter te voeden
De economische crisis en de onrust in de werkwereld na het uitbreken van de Coronavirus-pandemie hebben degenen die al arm waren en niet rond konden komen, nog armer gemaakt. Probeer jezelf in de schoenen te plaatsen van een alleenstaande ouder met een of meer kinderen ten laste en die al geruime tijd niet alleen geen baan heeft, maar ook geen nieuwe baan kan vinden; hoe kun je altijd eten op tafel garanderen en voldoen aan de essentiële behoeften van een kind?
via Daily Record
Dit is het verhaal van Paul Gallacher, een zeer getalenteerde Schotse chef-kok die zijn baan verloor tijdens de verschrikkelijke periode van de lockdown; als alleenstaande ouder had hij grote moeite om voor zijn 5-jarige dochter Mollie-Mae te zorgen. De langdurige afwezigheid van een inkomen werd steeds duidelijker in huize Gallacher, vooral toen de 47-jarige man een punt bereikte waarop hij moest kiezen of hij wilde besparen op de verwarming van het huis of op voedsel.
Als sterrenchef was het in het begin geen probleem om iets gezonds te eten te vinden voor de kleine Mollie-Mae, maar met het verstrijken van de maanden en met de werksituatie die maar niet veranderde, kwamen de grootste problemen. "Als ik voor Mollie-Mae een nieuw paar schoenen zou moeten kopen, zou ik moeten bezuinigen op verwarming en elektriciteit. De slechtste tijd voor mij is Kerstmis, wanneer ik er alles aan moet doen om haar iets te kunnen geven en eten op tafel te zetten. Het is moeilijk om elke week vers voedsel te kopen. Aan het einde van de maand krijgt mijn dochter vaak geen gezond voedsel op tafel, heel vaak eten we bevroren of verpakt voedsel dat niet gezond is. Vers voedsel bederft te gemakkelijk, het is moeilijk om het te bewaren en goed te houden. Ik doe wat ik kan om iets gezonds op tafel te zetten, maar soms gaf ik haar bij gebrek aan geld bevroren kipnuggets of saucijzenbroodjes waarvan ik niet vind dat ze gezond zijn.”
De getuigenis van Paul Gallacher is echt ontroerend en heel, heel verdrietig; zoals hij zei moest hij, om geld te besparen en om te voorkomen dat hij aan het eind van de maand moest kiezen tussen eten en elektriciteit, nee zeggen tegen zijn 5-jarige dochter, zelfs voor de meest schijnbaar “banale" dingen, zoals een interactieve pop of een granita: "Als ik nee zeg, kijkt ze heel verdrietig, maar uiteindelijk begrijpt ze de situatie."
Voorlopig verwacht Paul dat de Schotse regering de Schotse kinderbijslag voor ouders en gezinnen met een laag inkomen of in moeilijkheden verkerende ouders en gezinnen zal wijzigen en uitbreiden tot £20 per week; een relatief laag bedrag, maar dat zou voor deze vader en zijn dochter aan het eind van de maand echt het verschil kunnen maken.
