Deze hond leerde alleen met de trein te reizen om terug te keren naar zijn menselijke vriend
Er zijn veel honden die romanschrijvers en regisseurs hebben geïnspireerd, van de hond Buck in de roman "The Call of the Wild" tot Hachiko in de gelijknamige film uit 2009 met Richard Gere. Het zijn verhalen over toewijding, trouw en intelligentie, allemaal kwaliteiten die honden meer laten zien dan wij mensen. Het verhaal van Lampo is ook een van deze prachtige sprookjes. Het verhaal van dit dier wordt gevierd met een standbeeld ter nagedachtenis aan het dier dat te bewonderen is op het station van Campiglia Marittima in de provincie Livorno, in Italië. Een verhaal dat het publiek in de jaren ’50 passioneerde en ontroerde.
via Experto Animal
Ook al lijkt het een verhaal uit een roman, het verhaal van Lampo speelde zich echt af in 1953. Aangekomen op een mysterieuze manier op het station van Campiglia Marittima sloot een grote hond een mooie vriendschap met de plaatsvervangend stationschef Elvio Barlettani. De hond wist hoe hij geliefd moest worden door zowel de spoorwegman als zijn dochter Mirna, die besloot hem Lampo te noemen.
Het stationsreglement bepaalde natuurlijk niet dat een hond daar vrij mocht verblijven. Lampo, lief en discreet, werd echter een vaste gast en begon Mirna naar school te begeleiden door de trein te nemen. Geleidelijk begon Lampo zelfstandig met de trein van de ene stad naar de andere te reizen en keerde hij altijd terug naar zijn huis in Campiglia.
Helaas moesten de gevestigde autoriteiten echter ingrijpen om de verkeersveiligheid te waarborgen. Dus dwong de stationsdirectie de plaatsvervangend stationschef om de hond weg te doen. Elvio en zijn dochter, heel verdrietig, zetten Lampo op een trein naar Napels, denkend dat hij niet zou kunnen terugkeren. Maar deze poging om hem weg te sturen mislukte jammerlijk: de hond keerde gemakkelijk terug naar zijn huis en familie. Daarna moesten ze het achterlaten bij een Apulische boer in de provincie Barletta. Deze keer leek Lampo gedwongen te zijn tot een nieuw leven. Maar ondanks de 600 km die hem van Campiglia scheidden, zagen ze hem naar huis terugkeren.
Het verhaal van Lampo werd overgenomen door de kranten van die tijd, wat de hond een opmerkelijke beroemdheid bezorgde. Zijn foto's verschenen in tal van kranten en tijdschriften, waardoor de intelligentie en koppigheid van dit dier beroemd werd. Er waren mensen die probeerden zijn verhaal te reconstrueren: de hond was gezien toen hij van een schip stapte en vervolgens werd verzorgd door een dakloze man in de buurt van Campiglia.
Hoewel de hond in 1961 overleed, bleef het verhaal in de harten van de mensen van het kleine Italiaanse station, waardoor er een standbeeld ter ere van hem werd gemaakt, dat nog steeds zichtbaar is in de Toscaanse stad.
Een voorbeeld van trouw dat verder gaat dan... vier poten!
