Hij laat alles achter en gaat bij zijn moeder wonen die Alzheimer heeft: "Ik zorg voor degene die eerst voor mij zorgde"
Wat zou je niet doen voor een ouder in tijden van moeilijkheden; wanneer de kinderen volwassen zijn en de moeder of vader oud worden en de derde leeftijd bereiken en we eventuele ziekten onder ogen moeten zien, is het de zorg van degenen die dankzij hen ter wereld zijn gekomen om hen te helpen, dicht bij hen te zijn, hen nooit alleen te laten en ervoor zorgen dat ze zich altijd geliefd voelen. Het ontroerende verhaal verteld door de hoofdpersoon van dit artikel, een zeer populaire acteur in Brazilië, liet alles met tranen in zijn ogen achter...
via Rede Globo
Zijn naam is Alexandre Borges, hij is een zeer beroemde film- en televisieacteur in het Zuid-Amerikaanse land, en in een televisieprogramma sprak hij openhartig over zijn ervaring met zijn moeder Rosa, die lijdt aan de ziekte van Alzheimer en die tijdens de zeer moeilijke periode van de lockdown niet langer kon rekenen op de aanwezigheid in huis van gezondheidsassistenten. Om deze reden zei Alexandre dat hij had besloten om bij zijn moeder in te trekken om haar zelf te kunnen helpen. De ervaring was emotionerend en zeer, zeer ontroerend...
Volgens de woorden van Alexandre Borges, werd hij door de verhuizing naar het huis van zijn moeder Rosa geconfronteerd met de eindigheid en kwetsbaarheid van het leven van ieder mens; immers, wanneer onze ouders ouder worden en geconfronteerd worden met een vreselijke ziekte, betekent dit dat de cirkel van het leven ten goede of ten kwade verandert: de ouders zetten hun kinderen op de wereld, deze laatste groeien op, worden volwassen en dan zullen zij degenen zijn die voor hun bejaarde moeders en vaders zorgen die hulp nodig hebben. Het lijkt een beetje op het terugbetalen van een gunst, ook al hebben we het in dit geval over liefde, genegenheid, familie, de ware zin van het leven zelf.
Alexandre zei: "Het zorgen voor mijn moeder heeft me veel lessen geleerd, zoals koken en manieren vinden om haar altijd afgeleid te houden. Mijn moeder, Donna Rosa, is een elegant persoon, dankbaar voor het leven dat ze heeft gehad en geleefd en me altijd het goede in alle dingen heeft laten zien. Ik zal nooit stoppen met je te bedanken voor dit alles!"
De woorden van deze acteur en toegewijde zoon zijn een geweldige weerspiegeling van het leven, waar we allemaal zonder onderscheid bij betrokken zijn: op een dag zullen we moeten zorgen voor degenen die ons op de wereld hebben gezet en ons hebben grootgebracht; uiteindelijk zijn we alleen dankzij onze ouders geworden wat we nu zijn.
