Hondje loopt weg van huis om zich bij haar baasje op het werk te voegen: ze dacht dat ze in de steek werd gelaten
Elke keer als ze ons vragen om onze honden te beschrijven, zijn er onder de duizenden eigenschappen twee die absoluut onvermijdelijk zijn: loyaliteit en trouw.
Honden zijn menselijke wezens met staarten en poten, omdat ze zich precies zo kunnen aanpassen aan elke situatie als wij zouden doen, en vooral omdat ze in staat zijn om de puurste gevoelens te ervaren: liefde, gehecht raken aan de mensen die hen verwelkomen tot het einde van hun dagen. Indy is een hond die alle liefde toonde die een hond echt kan voelen, een prachtige hond uit Connecticut die, zonder na te denken, een gebaar maakte dat niet onopgemerkt bleef.
via WSFB 3
Indy is dol op haar baasje, een meisje genaamd Liza Thayer. Op een dag moest Liza tijdelijk naar een andere stad om de bruiloft van een dierbare vriendin van haar te vieren en voor de gelegenheid liet ze Indy over aan haar ouders om voor haar te zorgen. Met het gevoel dat ze niet snel terug zou komen, dacht de hond dat haar baasje haar in de steek had gelaten en, geleid door haar instinct, wachtte ze tot Liza's ouders haar naar het park zouden brengen om te ontsnappen.
In werkelijkheid reisde Indy niet doelloos, integendeel: haar doel was om naar Liza's werkplek, het Deep River Nursing Home, te lopen. Gelukkig herinnerde de hond zich heel goed waar de structuur zich bevond, en dit komt omdat het meisje haar zo nu en dan meeneemt naar het werk om de bejaarden en de gehandicapten die ze verzorgt op te vrolijken. Indy liep 3 kilometer en na 15 minuten werd ze opgemerkt door beveiligingscamera's op de weg naast het verpleeghuis. Blijkbaar kon Liza, volgens Indy's redenering, nergens anders zijn dan op haar werk, aangezien ze niet thuis was.
Ongeveer twee uur na de ontsnapping werd de eigenaar van de faciliteit zich bewust van Indy's aanwezigheid en toen hij haar herkende, belde hij onmiddellijk Liza's ouders. Het hondje was intussen welkom geheten door de bewoners van het verzorgingstehuis die haar gezelschap zoals gewoonlijk zeer op prijs stelden en haar tal van lekkernijen gaven. Na de bevestiging van Liza's ouders werd Indy naar huis begeleid.
Uiteraard werd het meisje onmiddellijk op de hoogte gebracht van het incident en was ze enorm dankbaar om hoe het was afgelopen: "Ik bedank al mijn goede sterren dat ze Indy naar huis hebben gebracht. We hebben veel geluk dat er zoveel mensen voor ons zorgen”.
Het moet voor Liza niet gemakkelijk zijn geweest om te weten dat haar hond zich in de steek gelaten voelde, en ze voelde zich waarschijnlijk ook schuldig dat Indy zo wanhopig was om weg te lopen en al die kilometers alleen had afgelegd, met het risico te verdwalen of geraakt te worden door een auto.
Maar eind goed al goed en nu is Indy weer terug op haar favoriete plek: in de armen van haar baasje.
