Een moeder harst haar 5-jarige dochtertje om haar 'unibrow' te verwijderen: “Nu lachen ze haar niet meer uit”
Op welke leeftijd ben jij begonnen met harsen? Elke vrouw voelt de behoefte of wordt aangemoedigd door haar ouders tijdens de adolescentie om ermee te beginnen, zodat ze zich kan aanpassen aan een schoonheidsnorm die door de samenleving wordt opgelegd: geen ongewenst haar. Het is duidelijk dat er mensen zijn die haar over hun hele lichaam hebben, wat veel meer opvalt dan anderen; in deze gevallen is men helaas veroordeeld om vaker te ontharen, - maar altijd en alleen als je de behoefte voelt om het te doen! De beslissing van een moeder om wat ongewenst haar van de wenkbrauwen van haar 5-jarige dochter te verwijderen, veroorzaakte veel discussie. De kwestie is echter niet zo eenvoudig: de moeder wist dat het kind geplaagd werd vanwege haar "unibrow" en wilde niet dat met de opening van de scholen het pesten zou verergeren.
Kinderen zouden niet geïnteresseerd moeten zijn in harsen of iets dergelijks, maar helaas legt de samenleving geleidelijk een universele schoonheidsnorm op die, als je er niet aan voldoet, ernstige problemen dreigt te veroorzaken. De moeder van een 5-jarig meisje maakte zich zorgen over haar dochter die, ondanks haar leeftijd, dacht dat ze "lelijk" was. De negatieve gedachte was ontstaan na het geplaag van haar neefjes, die haar "unibrow" noemden vanwege haar toch al erg dikke wenkbrauwen. De moeder, die zag dat deze situatie in de loop van de tijd voortduurde en ook de negatieve effecten zag die het op haar dochter had, besloot de situatie ter hand te nemen. Kort daarna zou het meisje voor het eerst naar school gaan en de moeder wilde absoluut niet dat bepaalde pesterijen zich zouden herhalen en het zelfvertrouwen van haar dochter verder zouden aantasten.
De moeder legde de situatie als volgt uit: “Mijn dochter vindt zichzelf op vijfjarige leeftijd lelijk. Het breekt mijn hart omdat niemand, laat staan zo'n klein meisje, mag denken dat ze dat is. Ik stel haar altijd gerust door haar te vertellen dat ze mooi is en dat ze niet naar haar neefjes moet luisteren, maar ze gelooft me niet”. Welke ouder zou het kunnen verdragen om te zien dat zijn kind wordt gepest?
Er zijn mensen die van de “unibrow” een onderscheidende eigenschap hebben gemaakt:
De vader van het meisje was echter helemaal niet blij met de beslissing van de moeder, omdat hij zijn dochter te jong vindt om te kunnen beslissen wat ze echt wil of niet. “In haar bijzijn vertelde hij haar dat ze mooi was,” zei de moeder, “maar nadat ze naar bed was gegaan hadden we een heftige woordenwisseling. Hij zei dat het afschuwelijk van me was om een klein meisje aan een schoonheidsnorm te onderwerpen in plaats van haar te vertellen dat ze mooi is zoals ze is". Feit is dat de tussenkomst van de moeder vanaf het eerste moment werkte: het kind sprong op van vreugde toen ze in de spiegel keek! Ze had niet langer die "unibrow" waarmee ze werd geplaagd en ze voelde zich al veel zelfverzekerder. "Het verwarmde mijn hart om haar zo zelfverzekerd te zien, maar ik zorgde ervoor dat ik haar eraan herinnerde dat ze in beide opzichten mooi was", zei de moeder, en ze wijst er ook op dat ze de wenkbrauwen van haar dochter niet veranderd heeft, maar gewoon de overbodige haartjes in het midden heeft verwijderd.
Wat denk jij ervan?
