Dakloze familie kampeert in een tuin: de lokale gemeenschap biedt zich vrijwillig aan en bouwt een huis voor hen
Als ouder probeer je altijd alles te geven zodat het je kinderen aan niets ontbreekt: eten op tafel, schone kleren, een dak boven hun hoofd. Soms zijn er echter de moeilijkheden van het leven waardoor elk offer voor niets lijkt te zijn gedaan, hoeveel moeite er ook voor is gedaan. In dat geval moet je alle kracht die je hebt gebruiken om niet in wanhoop te vallen.
Elaine Heighton, moeder van vier kinderen die 's nachts midden op straat terechtkwam nadat de eigenaar van het huis waar ze woonde besloot het te verkopen zonder haar zelfs maar de tijd te geven om een plan B te bedenken. Dit trieste verhaal gebeurde in Tatamagouche, een dorp in Canada.
via Newstral
Na 3 jaar in dat huis te hebben gewoond, hadden Elaine en haar man Quincy nooit verwacht zulk nieuws te ontvangen, vooral niet van de eigenaar, een kennis van hen. Omdat ze niets anders konden doen, ging het stel meteen op zoek naar een huis dat geschikt was voor hun economische mogelijkheden, maar ook omdat ze een hond en een kat hadden, was de zoektocht moeilijker dan verwacht.
Na een paar dagen in een motel te hebben gewoond, moest het gezin in de zomer kamperen in tenten in de tuin van Elaine's moeder. Het is absurd om te bedenken hoe een gezin in een paar dagen dakloos kan worden.
Het nieuws van deze trieste gebeurtenis bereikte Jimmie LeFresne, een lid van een groep die zich inzet voor sociale en persoonlijke ontwikkeling, de Odd Fellows. Diep onder de indruk, besloot Jimmie met de hulp van de hele gemeenschap een buitengewoon gebaar naar hen te maken: een huis voor hen bouwen, vanaf de fundamenten.
Gelukkig had Elaine al een klein stukje land gekocht, dus de plek om haar toekomstige huis te bouwen ontbrak niet.
Zonder tijd te verspillen, bood de hele gemeenschap zich vrijwillig aan, van lokale bedrijven tot aannemers. Het huis was 800 vierkante meter groot, met vier slaapkamers, een badkamer en keuken en woonkamer gecombineerd in één kamer. Elaine en Quincy hoefden zich niet eens zorgen te maken over het economische gedeelte, want Tatamagouche Home Hardware stelde een afbetalingsplan voor zodat ze op hun gemak de schuld voor de materialen konden afbetalen.
Het was voor Elaine zo ontroerend om te zien hoe haar huis vorm kreeg, dat de regenachtige dagen doorgebracht in de modder haar niet eens leken te raken, omdat ze wist dat ze binnenkort een eigen huis zou hebben, haar hele leven lang: "We zullen een warme en veilige plek hebben die we de onze kunnen noemen".
Dankbaar schreef de hele familie een dankbetuiging aan de gemeenschap en vrijwilligers en plaatste deze op de schuur van het gereedschap. Wie weet wat er van hen was geworden zonder de hulp van het hele dorp...
Het is echt waar dat een daad van vriendelijkheid nooit als vanzelfsprekend mag worden beschouwd, en hoe groter het gebaar van liefde dat wordt uitgevoerd, hoe groter de vreugde van degenen die het hebben ontvangen!
