Een oude vrouw voelt zich minder alleen na vriendschap met het zoontje van de buurman te sluiten, alsof hij een kleinkind is
Door corona is het aantal interacties met mensen enorm teruggelopen en zijn de dagen van mensen daardoor er aanzienlijk anders uit gaan zien. Voor de kinderen betekende de lockdown dat ze niet naar school konden elke dag. Met als gevolg dat ze niet konden spelen met hun leeftijdsgenootjes. Benjamin Olson, nog maar 2 jaar oud kon ongeveer een heel jaar lang niet met zijn vriendjes spelen. Gelukkig heeft hij wel een hele belangrijke vriendschap kunnen sluiten met een kwieke aardige buurvrouw, Mary O'Nell. Zij is 99 jaar oud maar was zij gedurende die rottige lockdownperiode wat minder alleen dankzij de kleine Benjamin. De twee zijn vriendjes geworden en hebben echt een bijzondere band gekregen.
via Facebook / Josh Sidorowicz
O'Neill is een oude vrouw van 99 jaar en aardig zelfstandig. Ook zij heeft zoals zovelen last gehad van de eenzaamheid gedurende de zwaarste momenten van de pandemie. Op een dag moet zij de kleine Benjamin wel hebben zien spelen op het hof en is ze naar hem gaan zwaaien bij het raam. Gaandeweg heeft ze moed verzameld en ging ook zij naar buiten het hof in om een luchtje te scheppen en om even te kletsen met Benjamin. De klein- en achterkleinkinderen van O'Neill wonen erg ver weg, in een andere staat. Het duurde dus niet lang voordat zij gehecht raakte aan Benjamin, alsof hij een van haar eigen kleinkinderen was.
De twee staan samen op een prachtige foto waar ze samen op de trap zitten voor het huis, in een gesprek over wie weet wat. Mevrouw O'Neill heeft hem een paar speelgoedvrachtwagentjes cadeau gegeven die ze nog had liggen in haar soutterain. Dat speelgoed was van haar zoon die er helaas niet meer is. De oude vrouw, die tegen de 100 aanloopt heeft een hele bups kleinkinderen zo te zien aan de foto's die aan de muur hangen. Sinds kort is er op de tafel in de eetkamer, ergens in de voorste rijen, ook een foto van Benjamin bij komen staan, het kleinkind dat ze erbij heeft gekregen. "Benjamin houdt me gezelschap, soms staat hij op, pakt wat zand of een steen en geeft me dat dan." vertelt het lieve omaatje. O'Neill benadrukt: "Hij lijkt in de omgeving hier nog het meest op een kleinkind voor me." Ze voegt hieraan toe ook nog zich verdrietig te hebben gevoeld al die keren dat ze door slecht weer niet naar buiten kon en Benjamin kon zien: "Ik miste hem vaak, ik miste dat ik hem zag."
Benjamins moeder raakte ontroerd toen ze te weten kwam hoeveel Benjamin betekende voor O'Neill en ze heeft aangegeven dat Benjamin haar ook als zijn beste vriendin ziet: "Zij is zijn allereerste beste vriendin."
Een schitterende vriendschap!
